paratereterio-yia-ten-krise
Υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι η ανεργία αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα ανεξαρτήτως ηλικίας και είναι αναγκαία η εφαρμογή πολιτικών αντιμετώπισής της, διατυπώνεται το συμπέρασμα ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση από αυτήν που αναλογεί στην ανεργία των νέων ηλικίας 15-24 ετών, δεδομένου ότι άλλες ηλικιακές ομάδες επλήγησαν σφοδρότερα από την ανεργία και παράλληλα αντιμετωπίζουν δυσχερέστερες εργασιακές προοπτικές.
Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως αρκετές χώρες στο παρελθόν έχουν πετύχει τη διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων για σημαντικό διάστημα. Η μελέτη αυτών των περιπτώσεων έχει δείξει πως η επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για σειρά ετών διευκολύνεται από τους εξής παράγοντες: υψηλό αρχικό έλλειμμα και χρέος, μεγάλη διάρκεια περιοριστικών πολιτικών, υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, χαλαρή νομισματική πολιτική, ικανή χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα, πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και χαμηλή ανισότητα.
Το παράδοξο της συνύπαρξης χαμηλών φορολογικών εσόδων και υψηλών ονομαστικών φορολογικών συντελεστών εξηγείται προφανώς από την εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Δεν έχουν όμως όλοι οι φορολογούμενοι τις ίδιες δυνατότητες ή προθέσεις φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής και αυτό σημαίνει ότι κάποιοι υπερφορολογούνται την ίδια στιγμή που άλλοι δεν πληρώνουν το μερίδιο φόρων που τους αναλογεί.
Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα δεν είναι αναγκαστικά υπερβολικά μεγάλος, καθώς οι δημόσιες δαπάνες ναι μεν είναι υψηλές ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά το ΑΕΠ έχει μειωθεί σημαντικά και ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων δεν αποκλίνει σημαντικά από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Είναι αλήθεια ότι το ιστορικά μεγάλο ύψος της χρηματοδότησης επιτρέπει, αν όχι τροφοδοτεί, την ανάπτυξη σεναρίων και προσεγγίσεων που, όμως, πολλές φορές απέχουν από την πραγματικότητα. Έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, να διερευνηθεί η διοχέτευση των 226,9 δισ. ευρώ του μηχανισμού στήριξης (73 δισ. ευρώ από το 1ο πρόγραμμα και 153,9 δισ. ευρώ από το 2ο πρόγραμμα) που εκταμιεύθηκαν ως τα μέσα του 2014.
Μεταρρυθμίσεις ή λήψη μέτρων; Δυο όροι που πολλές φορές συγχέονται πολιτικά και δημοσιογραφικά.Η ειδοποιός διαφορά συνίσταται στο ότι οι μεταρρυθμίσεις συνδέονται με διαρθρωτικές αλλαγές που στοχεύουν στο κοινό όφελος και την αύξηση της κοινωνικής ευημερίας μακροχρόνια, επιδιώκοντας αλλαγή προς το καλύτερο. Αντίθετα, η λήψη μέτρων συνδέεται περισσότερο με εισπρακτικούς λόγους ή λόγους δημοσιονομικής προσαρμογής και την αναγκαιότητα αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων.
