Η αμερικανίδα πρέσβης Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, συνεχίζοντας τις εθιμοτυπικές της επισκέψεις, έφτασε στο Πεντάγωνο και στο γραφείο του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια. Μπορεί να συζήτησαν για πολιτικά και γεωστρατηγικά θέματα, αλλά το δημοσιογραφικό αυτί έπιασε το θετικό επιφώνημα της Γκίλφοϊλ για τα έπιπλα, τον καναπέ, όπου οδηγήθηκε για να καθίσει:
Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: Ωραίος καναπές
Νίκος Δένδιας: Είναι «Τσέστερφιλντ» κάτι σαν παράδοση εδώ.
Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: Ακριβώς.
Νίκος Δένδιας: Από τον Καραμανλή τον γηραιότερο.
Η αποκάλυψη μιας παραπολιτικής είδησης, που φέρνει στην επιφάνεια την άγνωστη λεπτομέρεια των προτιμήσεων του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας, πρωθυπουργού και ιδρυτή – προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, για τα έπιπλα στον χώρο φιλοξενίας των καλεσμένων του.
Και μιλάμε για τα Chesterfield, ο καναπές–σύμβολο, από τις λέσχες των λόρδων του 18ου αιώνα, που επιστρέφει στο σήμερα με τα βελούδινα χρώματα του 2025 και ξαναγράφουν την έννοια της «κλασικής πολυτέλειας». Με τα βαθιά καπιτονέ του, τα κυλινδρικά μπράτσα στο ίδιο ύψος με την πλάτη και – παραδοσιακά – τη μυρωδιά του γυαλισμένου δέρματος, το chesterfield δεν είναι απλώς ένας καναπές, αλλά ένας ολόκληρος κώδικας κύρους και στιλ που επιβιώνει τρεις αιώνες. Σήμερα, το βλέπουμε σε βελούδινους, μουσταρδί και κυπαρισσί τόνους, να πρωταγωνιστεί από νεοκλασικά διαμερίσματα μέχρι μίνιμαλ loft.
Ένα έπιπλο γεννημένο από έναν λόρδο
Η ιστορία ξεκινά στην Αγγλία του 18ου αιώνα. Ο Philip Stanhope, 4ος κόμης του Chesterfield, φέρεται να ζήτησε έναν καναπέ που να επιτρέπει στους κυρίους να κάθονται ίσια, χωρίς να τσαλακώνουν τα ρούχα τους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα χαμηλό σε ύψος, δερμάτινο κάθισμα, με βαθύ καπιτονάρισμα, ρολά στα μπράτσα και πλάτη στο ίδιο ύψος με τα μπράτσα. Το πρώτο chesterfield.
Η σχεδιαστική αυτή «φόρμουλα» δεν έμεινε για πολύ μόνο σε αριστοκρατικά σπίτια. Σύντομα, τα chesterfield έγιναν σήμα κατατεθέν στις ανδρικές λέσχες του Λονδίνου και σε πρεσβείες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, εξελίσσοντας τη φήμη τους ως έπιπλα με βρετανικό κύρος και διαχρονική διάρκεια.
Πώς ξεχωρίζει ένα πραγματικό chesterfield
Σήμερα ο όρος χρησιμοποιείται συχνά… γενναιόδωρα, αλλά οι ειδικοί ξεχωρίζουν μερικά βασικά χαρακτηριστικά:
• Βαθύ καπιτονάρισμα (deep button tufting) σε πλάτη – και συχνά στο κάθισμα – με κουμπιά που δημιουργούν διαμάντια.
• Κυλινδρικά μπράτσα (rolled arms) στο ίδιο ύψος με την πλάτη, που δίνουν συμμετρική, «βαριά» εικόνα.
• Συμπαγής σκελετός και γέμισμα που κρατάει το σχήμα, ώστε να μην «κάθεται» γρήγορα.
• Παραδοσιακά δερμάτινη ταπετσαρία, συχνά σε σκούρους τόνους (καφέ, κονιάκ, μπορντό), αν και πλέον το βρίσκουμε εξίσου σε ύφασμα και βελούδο.
«Είναι ένα έπιπλο που δεν ζητάει “συγχώρεση” από τον χώρο – μπαίνει και γίνεται πρωταγωνιστής», σχολιάζει έμπορος επίπλων της αγοράς, συνοψίζοντας το DNA του chesterfield.
Από το κλασικό δέρμα στο βελούδο της νέας εποχής
Αν ο 19ος και ο 20ός αιώνας, ανήκαν στο καφέ δερμάτινο chesterfield, ο 21ος αιώνας ανήκει στην ανατροπή. Σύμφωνα με εταιρείες που ειδικεύονται στο είδος, οι πιο δημοφιλείς σύγχρονες επιλογές είναι:
• Βελούδο σε βαθύ πράσινο, μπλε, μουσταρδί ή μπορντό, που συνδέεται με τις τάσεις της «colorful quiet luxury» και των πλούσιων, γήινων τόνων.
• Λείο, υψηλής ποιότητας δέρμα με ομοιόμορφο χρώμα, για πιο «καθαρό» και σύγχρονο αποτέλεσμα.
• Μοντέρες παραλλαγές με ελαφρώς χαμηλότερη πλάτη και λιγότερο έντονα μπράτσα, για να «δέσει» καλύτερα σε μίνιμαλ ή σκανδιναβικό περιβάλλον.
Οι ειδικοί μιλούν για «κλασική βάση, σύγχρονα ρούχα»: το σχέδιο μένει ίδιο, αλλά η υφή και το χρώμα ανανεώνονται ανά εποχή.
Γιατί βλέπουμε ξανά chesterfield στα social και στα σπίτια
Την τελευταία δεκαετία, το chesterfield έχει κάνει εντυπωσιακό comeback στα social media, σε interior blogs και σε lifestyle ρεπορτάζ. Αιτία; Η παράξενη ικανότητά του να χωράει παντού:
• Σε βιομηχανικά loft, δίνει «ζεστασιά» πάνω σε γυμνό τσιμέντο και μέταλλο.
• Σε κλασικά νεοκλασικά σπίτια, δείχνει σαν να ήταν πάντα εκεί.
• Σε μικρά διαμερίσματα, ένα μοντέρνο, πιο «μαζεμένο» chesterfield λειτουργεί ως statement piece αντί για πολλά μικρότερα έπιπλα.
«Όσο περισσότερο “καθισμένο” και ζωντανό δείχνει, τόσο καλύτερα – ένα chesterfield δεν φοβάται τα χρόνια, αντιθέτως τα φοράει σαν παράσημο», σχολιάζει interior designer.
Πώς «γράφει» σε ένα ελληνικό σαλόνι
Στην ελληνική πραγματικότητα, όπου οι περισσότεροι χώροι δεν είναι τεράστιοι, η επιλογή chesterfield θέλει λίγη στρατηγική:
1. Μέγεθος – Σε σαλονάκια 20–25 τ.μ., οι ειδικοί προτείνουν 2θέσιο ή «slim» 3θέσιο, με πιο χαμηλή πλάτη, για να μην «κόβει» το δωμάτιο οπτικά.
2. Χρώμα – Σε ουδέτερους, ανοιχτούς τοίχους (λευκό, εκρού, off-white), ένα βαθύ πράσινο, μπλε ή καφέ chesterfield λειτουργεί σαν κεντρικό, «ζεστό» στοιχείο. Για πιο τολμηρούς, οι συνδυασμοί μουσταρδί/καφέ ή πράσινο/ροζ εμφανίζονται όλο και πιο συχνά σε προτάσεις διακόσμησης.
3. Υφή & συντήρηση – Δέρμα: κλασική επιλογή, αντέχει στον χρόνο, αλλά θέλει προσοχή σε ζέστη/ήλιο και σε σπίτια με μικρά παιδιά και κατοικίδια. Βελούδο: δίνει θεατρικότητα και «γλύκα» στο μάτι, αλλά χρειάζεται συχνό καθάρισμα και αποφυγή υπερβολικής υγρασίας.
Από πού ξεκινά κάποιος που «ονειρεύεται» chesterfield
Οι εξειδικευμένες εταιρείες προτείνουν να ξεκινήσει κανείς από τρία βασικά ερωτήματα:
• Δέρμα ή ύφασμα; Δέρμα για κλασικό, «ανδρικό» στιλ, βελούδο ή ύφασμα για πιο φιλόξενο, cozy αποτέλεσμα.
• Κλασικό ή μοντέρνο προφίλ; Αν το σπίτι έχει γύψινες κορνίζες, παρκέ και βαριά κουρτίνα, ένα κλασικό, ψηλό chesterfield δύσκολα θα φανεί υπερβολή. Αντίθετα, σε λευκό, open-plan διαμέρισμα, ένα πιο «καθαρό» μοντέρνο μοντέλο θα ταιριάξει καλύτερα.
• Τι ρόλο θα παίζει στο χώρο; Statement κομμάτι στο σαλόνι ή μέρος ενός μεγαλύτερου σετ; Η απάντηση θα καθορίσει το χρώμα και την ένταση της ταπετσαρίας.
Σε μια εποχή όπου η γρήγορη κατανάλωση φέρνει έπιπλα «μιας χρήσης», το chesterfield προβάλλει ως αντίθετη φιλοσοφία: ένα κομμάτι που σχεδιάζεται για να αντέξει δεκαετίες, να αλλάζει σπίτια και γενιές, αλλά όχι χαρακτήρα.
Όπως σημειώνουν ιστορικοί design, το γεγονός ότι μια φόρμα που γεννήθηκε περίπου πριν από 300 χρόνια εξακολουθεί να παράγεται σχεδόν αναλλοίωτη, το κατατάσσει στα ελάχιστα πραγματικά design classics – μαζί με τη Thonet καρέκλα και εμβληματικά mid-century μοντέλα.
Και ίσως εκεί κρύβεται η γοητεία του: σε έναν κόσμο όπου όλα αλλάζουν γρήγορα, ένας καναπές που μοιάζει έτοιμος να φιλοξενήσει από λόρδους μέχρι… φοιτητικά ξενύχτια, παραμένει ένα σταθερό, στιβαρό σημείο αναφοράς μέσα στο σπίτι.
