Διεθνής Αμνηστία: Τουλάχιστον 2.000 κορίτσια και γυναίκες έχει απαγάγει η Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία

Διεθνής Αμνηστία: Τουλάχιστον 2.000 κορίτσια και γυναίκες έχει απαγάγει η Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία
Open Image Modal
In this photo taken Wednesday, April 8, 2015, a woman walks past Nigerian Soldiers at a checkpoint in Gwoza, Nigeria, a town newly liberated from Boko Haram. Each day brings new reports of atrocities, with mass graves being discovered in towns seized back from the militants who had set up a so-called âIslamic caliphateâ across a great swath of northeast Nigeria. Boko Haram's nearly 6-year-old Islamic uprising in northeast Nigeria that has killed thousands â a reported 10,000 just last year â and forced more than 1.5 million from their homes. (AP Photo/Lekan Oyekanmi)
ASSOCIATED PRESS

Σε έκθεση που δίνεται στη δημοσιότητα την ημέρα επετείου της απαγωγής των 276 μαθητριών από το Τσίμποκ, η Διεθνής Αμνηστία σημειώνει πως από την έναρξη της περασμένης χρονιάς ως και σήμερα, η Μπόκο Χαράμ, η ισλαμιστική οργάνωση που δραστηριοποιείται στην Νιγηρία, έχει απαγάγει τουλάχιστον 2.000 κορίτσια και γυναίκες.

Στις 14 Απριλίου 2014, 276 κορίτσια από το Τσίμποκ, μιας μικρής πόλης που βρίσκεται στα βορειοανατολικά της χώρας, είχαν απαχθεί, εκ των οποίων οι 219 αγνοούνται ως και σήμερα. Παρότι η υπόθεση είχε συγκλονίσει παγκοσμίως και είχε τύχει μεγάλης προβολής από τα διεθνή Μέσα, όπως υπογραμμίζει η Διεθνής Αμνηστία, δεν πρόκειται για το μόνο έγκλημα τέτοιου είδους που έχει διαπραχθεί από την συγκεκριμένη ισλαμιστική οργάνωση.

Με βάση όσα έχουν δηλώσει σε μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας αυτόπτες μάρτυρες, η οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει καταγράψει 38 ομαδικές απαγωγές που έχουν διαπραχθεί από την Μπόκο Χαράμ, που αφορούν κυρίως νεαρά κορίτσια και γυναίκες.

Στην έκθεση της, αναφέρει πως «Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσοι άνθρωποι έχουν απαχθεί από την Μπόκο Χαράμ», όμως «ο αριθμός των γυναικών και των κοριτσιών που έχουν απαχθεί είναι δίχως αμφιβολία μεγαλύτερος από 2.000».

Παράλληλα, επικαλούμενη ανώτερο αξιωματικό των ενόπλων δυνάμεων της Νιγηρίας, σημειώνει, όσον αφορά την περίπτωση της απαγωγής στο Τσιμπόκ, πως οι όμηροι χωρίστηκαν σε τρεις ή τέσσερις ομάδες και έπειτα μεταφέρθηκαν σε διαφορετικά στρατόπεδα των ανταρτών της ισλαμιστικής οργάνωσης.

Κάποια από τα κορίτσια είχαν μεταφερθεί στο δάσος Σαμπίσα, στην πολτεία Μπόρνο, ενώ άλλες στη λίμνη Τσάντ και την οροσειρά που αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ Νιγηρίας και Καμερούν. Περίπου 70 κορίτσια είχαν καταλήξει στο γειτονικό Τσαντ.

Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις αξιωματούχων του στρατού της Νιγηρίας, το που βρίσκονται οι απαχθείσες μαθήτριες είναι πλέον γνωστό, αλλά μια πιθανή επιχείρηση για την διάσωση τους θα ήταν πολύ επικίνδυνη.

Υπενθυμίζεται πως τον Μάιο του 2014, σε βίντεο που είχε δημοσιοποιήσει η Μπόκο Χαράμ, παρουσιάζονταν περίπου 100 από τις απαχθείσες μαθήτριες, καλυμμένες με μπούρκες, να απαγγέλνουν αποσπάσματα του Κορανίου. Σήμερα, ωστόσο, δεν υπάρχει καμία απόδειξη για το ότι οι κοπέλες βρίσκονται ακόμη στη ζωή.

Ο Αμπουμπακάρ Σεκάου, ηγέτης της Μπόκο Χαράμ, είχε ισχυριστεί σχετικά πως όσες από τις απαχθείσες έφηβες δεν ήταν μουσουλμάνες προσηλυτίστηκαν, ενώ όλες τους «παντρεύτηκαν» μαχητές της οργάνωσης, παρά τη θέληση τους.

Σύμφωνα με μαρτυρίες κοριτσιών και γυναικών που απήχθησαν σε αντίστοιχες περιπτώσεις από την Μπόκο Χαράμ, οι κοπέλες φυλακίζονται υπό φρικτές συνθήκες, σε φυλακές με μεγάλο υπερπληθυσμό. Πολλές αναφέρουν πως εξαναγκάστηκαν να παντρευτούν δια της βίας, να μαγειρεύουν και να κάνουν οικιακές εργασίες, ενώ πολλές αποκάλυψαν πως έπεσαν θύματα βιασμών.

Μια ακτιβίστρια της Διεθνούς Αμνηστίας, που συνομίλησε με 80 πρώην ομήρους, επισημαίνει πως οι 23 εξ αυτών ανέφεραν πως άρχισαν να τις βιάζουν πριν καν ακόμη μεταφερθούν σε στρατόπεδα της Μπόκο Χαράμ, ενώ οι βιασμοί συνεχίστηκαν και μέχρι τους εξαναγκαστικούς «γάμους».

Μια 19χρονη που απήχθη τον Σεπτέμβριο του 2014 αναφέρει πως την βίασαν «πολλές φορές όσο ήμουν στο στρατόπεδο. Μερικές φορές ήταν πέντε. Μερικές φορές τρεις. Μερικές φορές έξι». Και συνεχίζει λέγοντας πως «Αυτό συνεχίστηκε όλο το διάστημα που ήμουν εκεί. Γινόταν πάντα τη νύχτα (...). Ορισμένοι (από τους άνδρες της Μπόκο Χαράμ που την βίαζαν) ήταν πρώην συμμαθητές μου από το χωριό μου. Αυτοί που με γνώριζαν συνήθως ήταν οι πιο βίαιοι απέναντί μου».

Άλλες πρώην όμηροι αναφέρουν πως εξαναγκάστηκαν να συμμετάσχουν και στις πολεμικές δραστηριότητες, φέροντας οπλισμό, κατασκευάζοντας αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και παίρνοντας μέρος σε εφόδους, ακόμη και εναντίον του ίδιου τους του χωριού.

Μια 19χρονη κοπέλα, για παράδειγμα, υπογράμμισε πως απήχθη κατά τη διάρκεια της γαμήλιας γιορτής μιας φίλης της, τον περασμένο Σεπτέμβριο, μαζί με την αδελφή της, τη νύφη και την αδελφή της νύφης. Σημείωσε πως βιάστηκε ομαδικά επανειλημμένα, ενώ εκπαιδεύτηκε και στη χρήση όπλων και εξαναγκάστηκε να πάρει μέρος σε μια επίθεση εναντίον του χωριού όπου γεννήθηκε.

Στην επίθεση εκείνη, είδε τα μέλη της Μπόκο Χαράμ να δολοφονούν την αδελφή της και 50 άλλους ανθρώπους. «Ορισμένοι από αυτούς», εξήγησε, «αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν, ορισμένοι αρνήθηκαν να μάθουν πώς να σκοτώνουν άλλους».

Σημειώνεται πως κατά τη Διεθνή Αμνηστία, η Μπόκο Χαράμ θα πρέπει να διωχθεί για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, καθώς σύμφωνα με τα στατιστικά της στοιχεία, περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους από τις ενέργειες της, από την περασμένη χρονιά, ενώ τουλάχιστον 1.500 άνθρωποι ακόμη έχουν σκοτωθεί μόνο κατά το πρώτο τρίμηνο του 2015.

Ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Σαλίλ Σέτι, εκτιμάει πως «οι πρόσφατες στρατιωτικές επιτυχίες», στις οποίες προβαίνουν δυνάμεις χωρών της περιοχής που πολεμούν εναντίον της ισλαμιστικής οργάνωσης, «ενδέχεται να σηματοδοτήσουν την αρχή του τέλους για την Μπόκο Χαράμ, αλλά χρειάζεται να γίνουν πάρα πολλά ακόμη για να προστατευτούν οι άμαχοι , να επιλυθεί η ανθρωπιστική κρίση και να αρχίσει η διαδικασία επούλωσης των πληγών».

Από την μεριά του, ο Ντάνιελ Άιρ, συγγραφέας της έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας, υπογραμμίζεται πως «Είναι ξεκάθαρο ότι η έκταση της καταστροφής από τη δράση της Μπόκο Χαράμ και ο απολογισμός των νεκρών μεταξύ των αμάχων έχουν προσλάβει τεράστιες διαστάσεις, επομένως οι επενδύσεις που απαιτείται να γίνουν για την αποκατάσταση των κοινοτήτων είναι γιγαντιαίες».

Όπως προειδοποίησε το Δίκτυο Έγκαιρης Προειδοποίησης για την Αποτροπή Λιμών, τον περασμένο μήνα, περισσότεροι από 3.5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πληγεί από την εξέγερση και αντιμετωπίζουν ελλείψεις τροφίμων για μήνες, στη Νιγηρία, τον Νίγηρα, το Τσαντ και το Καμερούν.

Σύμφωνα με το Ταμείο του Ο.Η.Ε. για την Παιδική Ηλικία (UNICEF) περίπου 800.000 παιδιά έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, για να γλιτώσουν από τον πόλεμο.

Δέσμευση του νέου προέδρου να κάνει ό,τι μπορεί για να απελευθερωθούν τα κορίτσια

Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Νιγηρίας, Μουχαμαντού Μπουχάρι, από την μεριά του, δεσμεύθηκε πως θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την απελευθέρωση των κοριτσιών που είχαν απαχθεί πριν από έναν χρόνο από την Μπόκο Χαράμ, ενώ στην Αμπούτζα, την πρωτεύουσα της χώρας, πρόκειται να πραγματοποιηθεί πορεία μνήμης και διαμαρτυρίας, με αφορμή τον ένα χρόνο από την ομαδική απαγωγή των κοριτσιών.

Ο Μπουχάρι ανέφερε πως «Δεν γνωρίζω εάν τα κορίτσια του Τσιμπόκ μπορούν να σωθούν». Και συνέχισε: «Όσο κι αν το εύχομαι, δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι θα μπορέσουμε να τα βρούμε. Η κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα εντός των δυνάμεών της για να επιστρέψουν στα σπίτια τους».

Παράλληλα, ισχυρίστηκε πως η δική του προσέγγιση στο ζήτημα θα είναι διαφορετική από του προκατόχου του, του απερχόμενου προέδρου Γκούντλακ Τζόναθαν, τον οποίο επέκρινε για τη βραδεία αντίδραση του.

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)