Είναι εφικτό ή όχι να συγχωρήσουμε την απιστία

Οι θεραπευτές γάμου και σχέσεων μοιράζονται τις συμβουλές τους.
EmirMemedovski via Getty Images

Η απιστία μπορεί να είναι καταστoρφική για μια σχέση. Το να γνωρίζουμε ότι ο/η σύντροφός μας μας απάτησε μπορεί να κλονίσει εντελώς τη δυναμική μιας σχέσης. Και παρόλο που πολλοί άνθρωποι βάζουν τις «κόκκινές γραμμές» τους όταν κάποιος έχει απατήσει, άλλοι αποφασίζουν να μείνουν και να προσπαθήσουν για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην σχέση τους.

Αυτό συνέβη στην περίπτωση της αναγνώστριας της HuffPost UK αυτής της εβδομάδας, Νταϊάν, η οποία είναι με τον σύντροφό της για 10 χρόνια σε μια «σχέση που υπάρχει αγάπη», όπως πιστεύει. Απευθύνθηκε σε εμάς για να ζητήσει συμβουλές σχετικά με μια απιστία του παρελθόντος.

«Πριν από μερικούς μήνες ανακάλυψα ότι ο σύντροφός μου είχε παράλληλη σχέση με μια πολύ νεότερη συνάδελφό του», λέει. «Ήμουν και είμαι τρομερά συντετριμμένη. Είμαστε ακόμα μαζί γιατί επιμένει ότι λυπάται και ότι δεν θα με πληγώσει ποτέ ξανά έτσι και θέλει ακόμα να περάσουμε την ζωή μας μαζί. Εγώ πάντως δυσκολεύομαι. Υπάρχουν στιγμές που ο πόνος από αυτό είναι τόσο έντονος που πραγματικά πληγώνομαι σωματικά.

Θα ήθελα πολύ να έχουμε αυτό που είχαμε στο παρελθόν, αλλά δεν ξέρω πώς να συνέλθω από αυτό το είδος τραύματος, από αυτόν τον βαθύ πόνο που δημιουργεί όλο αυτό. Είναι δυνατόν; Έχετε κάποια συμβουλή;»

Αυτή είναι μια δύσκολη κατάσταση, αλλά ο Ντι Χολμς, σύμβουλος και θεραπευτής σχέσεων στο Relate, λέει ότι είναι δυνατό να ξεπεράσουμε τα τραύματα μιας σχέσης.

«Είναι δυνατό να προχωρήσουμε, αλλά χρειάζεται σκληρή δουλειά για να το πετύχουμε. Η ανοικοδόμηση εμπιστοσύνης απαιτεί χρόνο και μπορεί να είναι μια οδυνηρή εμπειρία», λέει. «Πρέπει να δεσμευτούμε και οι δύο για να κάνουμε αυτό το έργο».

Ο θεραπευτής σχέσεων Λίαμ Μπάρνετ προσθέτει: «Αυτό που περνάμε είναι αληθινό. Ας μην υποτιμάμε, τη σημασία της ευημερίας μας (συναισθηματικής, σωματικής ή οικονομικής) και την αξία μας ως όν και ως άτομο».

Υπάρχει ζωή για ένα ζευγάρι μετά την απιστία;

Απαιτείται δέσμευση και προθυμία για να ξεπεράσουμε την απιστία και από τις δύο πλευρές. Ο Μπάρνετ πιστεύει ότι «τίποτα δεν μπορεί να γίνει εάν και οι δύο σύντροφοι δεν είναι διατεθειμένοι να σώσουν τη σχέση».

«Όταν η εμπιστοσύνη προδίδεται, υπάρχει ανάγκη για χώρο, χρόνο και πολλή δουλειά για να λειτουργήσει ξανά η σχέση», λέει. «Σε αυτή την περίπτωση, η επιβεβαίωση, η θεραπεία, η επικοινωνία και η προθυμία να επιλύσουμε τα πράγματα μπορούν να κάνουν θαύματα σε διαλυμένες σχέσεις».

Ο Χολμς λέει ότι είναι σημαντικό να εξετάσουμε γιατί συνέβη η απιστία προκειμένου να προχωρήσουμε μπροστά.

«Μπορεί αυτό να μας βοηθήσει να καταλάβουμε γιατί ο σύντροφός μας μπήκε σε μια νέα σχέση», λέει. «Αλλά συχνά δεν είναι εύκολο για κάποιον να το αναγνωρίσει και οι συζητήσεις αυτές πρέπει να έχουν μια ισορροπία μεταξύ ημών - δεδομένου του ότι θέλουμε να μάθουμε απαντήσεις και να εκφράσουμε τον θυμό και την πληγή μας - και των θετικών συζητήσεων για το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε και να δημιουργήσουμε μια καλύτερη σχέση στο μέλλον».

Πότε πρέπει να εγκαταλείψουμε μια σχέση όταν κάποιος έχει απατήσει;

Αν έχουμε μιλήσει για την απιστία και ακόμα δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε, ήρθε η ώρα να φύγουμε από τη σχέση;

«Ο καθένας έχει διαφορετικές απόψεις για το τι σημαίνει απιστία και ποια είναι η απάντησή του σε κάτι τέτοιο και αυτή μπορεί να αλλάξει όταν συμβεί πραγματικά μια απιστία», λέει ο Χολμς.

«Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι μπορεί η προδοσία να σηματοδοτήσει το τέλος της σχέσης και έτσι το να αναγνωρίσουμε ότι έχει έρθει ένα αναμενόμενο τέλος είναι το καλύτερο. Εάν η σχέση μας κορεστεί με δυσπιστία, ενοχή και θυμό και οι προσπάθειες να την ανοικοδομήσουμε δεν είναι επιτυχείς, τότε προφανώς η σχέση αυτή δεν είναι υγιής για να μείνουμε».

Ο Μπάρνετ λέει ότι εάν ο άπιστος σύντροφος δεν σεβαστεί την κατάσταση, ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω αυτή την σχέση. «Όταν προσπαθούν να μας καταστρέψουν αντί να αναγνωρίσουν τη συμπεριφορά τους, όταν μας κατηγορούν για τις πράξεις τους και όταν δεν μπορούμε να τους εμπιστευτούμε ξανά, είναι η ένδειξη που χρειαζόμαστε για να αποχωρήσουμε», λέει.

«Εξαρτάται πολύ από το πώς και οι δύο άνθρωποι θα χειριστούν και θα προσεγγίσουν την κατάσταση. Η επικοινωνία σε αυτή την περίπτωση είναι κρίσιμη και χωρίς αμφιβολία απαραίτητη».