Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί ερευνητές στην επιστήμη του ύπνου απέδειξαν για πρώτη φορά ότι οι καρχαρίες κοιμούνται, ακόμα κι αν τα μάτια τους είναι ορθάνοιχτα, σύμφωνα με το Sciencealert.
Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biology Letters την Τετάρτη (9/3), μπόρεσε να παρακολουθήσει τους μεταβολικούς ρυθμούς και τη στάση του καρχαρία σε ένα ελεγχόμενο, εργαστηριακό περιβάλλον, παρέχοντας τα πρώτα ουσιαστικά στοιχεία ότι αυτό το ζώο, με ιστορία 450 εκατομμυρίων ετών, κοιμάται.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Μάικλ Κέλι του Πανεπιστημίου Λα Τρόμπ στην Αυστραλία, είπε ότι όλες οι προηγούμενες έρευνες για τον ύπνο του καρχαρία βασίστηκαν σε παρατηρήσεις συμπεριφοράς, επισημαίνοντας ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που είχαν εξαχθεί συγκεκριμένα, λογικά συμπεράσματα.
«Το πρόβλημα με τη συμπεριφορά είναι ότι μπορεί να είναι παραπλανητική, ενώ η φυσιολογία δεν λέει ψέματα», είπε ο Κέλι.
Από το 2018, η ερευνητική ομάδα διεξάγει μελέτες στο Leigh, ένα μικρό ψαροχώρι, στο βόρειο άκρο του Βορείου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας.
Οι καρχαρίες Cephaloscyllium isabellum ( σ.σ Ονομάζεται έτσι για το χρωματικό μοτίβο του σκακιέρας των σκούρων κηλίδων. Είναι ενδημικό στη Νέα Ζηλανδία), γνωστοί ως «καρχαρίας Draughtsboard» που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη μελέτη, πιάστηκαν στα ανοικτά των ακτών, μεταφέρθηκαν στο εργαστήριο και τοποθετήθηκαν σε έναν χώρο εξοπλισμένο με αναπνευστικό μετρητή για τη μέτρηση της ποσότητας οξυγόνου στο νερό.
Οι ερευνητές παρατήρησαν σύντομα ότι μετά από περίπου πέντε λεπτά ανάπαυσης, ο μεταβολικός ρυθμός του καρχαρία μειώνονταν και η στάση του άλλαζε. «Πηγαίνουν από ένα είδος όρθιας θέσης, στα θωρακικά πτερύγια και με το κεφάλι ψηλά, σε μια τέλεια οριζόντια θέση», μια συμπεριφορά που σχετίζεται άμεσα με τη μείωση του μεταβολισμού.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, αυτό το εύρημα θα αναδείξει νέους τρόπους με τους οποίους «θα μπορούσαμε να μελετήσουμε τον ύπνο και πώς εξελίχθηκε από τα προϊστορικά ζώα στους ανθρώπους».
«Όλοι κοιμόμαστε, κάθε ζώο που έχει μελετηθεί μέχρι στιγμής το κάνει. Έχει επιβιώσει από τον εξελικτικό χρόνο, ακόμα κι αν παρουσιάζει μια πολύ επικίνδυνη συμπεριφορά. Επομένως, αυτό υποδηλώνει ότι ο ύπνος εξυπηρετεί πραγματικά είτε έναν αριθμό λειτουργιών είτε ίσως μια μεμονωμένη λειτουργία που καλύπτει τα πάντα», είπε o ερευνητής, προσθέτοντας ότι η μελέτη δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.