Μαθαίνοντας τη σκάλα των συναισθημάτων, μπαίνεις στη διαδικασία να ελέγχεις πού ακριβώς βρίσκεται το συναίσθημά σου. Τι νιώθεις κάθε στιγμή. Το να ερχόμαστε, λοιπόν, σε επαφή με τα συναισθήματά μας είναι το Α και το Ω, επειδή αυτό είναι που, ουσιαστικά, μας κρατάει μακριά από τη ζωή που επιθυμούμε.
Όταν βιώνεις κάποιο αρνητικό συναίσθημα και δεν μπαίνεις στη διαδικασία να το αναπτύξεις ώστε να γίνει θετικό και το κρατάς μέσα σου, αυτό πετάει την ενέργειά σου εκτός υψηλών επιπέδων. Όταν, λοιπόν, η ενέργειά σου δε βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, δεν μπορείς να δημιουργήσεις τη ζωή που θέλεις. Επειδή θα έρθουν και άλλα πράγματα τα οποία δε θα είναι σε υψηλό επίπεδο.
Το σύμπαν λειτουργεί στέλνοντάς σου την ίδια συχνότητα στο ίδιο επίπεδο συναισθημάτων στο οποίο βρίσκεσαι. Tο να ελέγχεις το συναίσθημά σου είναι το πρώτο βήμα, ενώ ο εντοπισμός του πού βρίσκεσαι συναισθηματικά αυτή τη στιγμή είναι το δεύτερο. Το πρώτο, λοιπόν, είναι να ελέγχουμε και το δεύτερο να βλέπουμε πού είμαστε.
Η ικανότητα να μπορείς να μεταλλάξεις όσα αισθάνεσαι προς το συναίσθημα που σε εξυπηρετεί είναι εξαιρετικά σημαντική. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορείς να ορίζεις εσύ τη ζωή σου και να μη σε ορίζουν οι καταστάσεις.
Παράδειγμα:
«Ξυπνάω μέσα στην ευγνωμοσύνη. Πλένομαι και νιώθω χαρά για τη νέα μέρα. Έχω λάβει μήνυμα πως έχει πέσει ο σέρβερ και δε λειτουργούν τα σάιτ μας. Έχω δύο επιλογές: να τρελαθώ ή να μείνω στην ευγνωμοσύνη και στη χαρά και να πάω στη λύση, χωρίς να περάσω από το δράμα».
Η Έλενα είχε ένα σοβαρό τρακάρισμα. Για να αγοράσει το αυτοκίνητο, έκανε πολλές οικονομίες. Το είχε δύο μήνες. Μου λέει στη συνεδρία: «Τράκαρα άσχημα». Τη ρωτάω: «Πώς το αντιμετώπισες;» Μου απαντάει: «Αν το είχα πάθει πριν από οχτώ μήνες, προτού δουλέψουμε, θα είχα γίνει ράκος και θα ήμουν όλη μέρα στα τηλέφωνα με την ασφαλιστική. Κατάλαβα πως αυτό είναι μια πρόκληση που είναι σημαντικό να αντιμετωπίσω. Νιώθω λύπη και θυμό που δεν πρόσεχα. Νιώθω ανακούφιση που δε χτύπησε κανένας. Νιώθω ευγνωμοσύνη που είμαι καλά. Τώρα θα αφοσιωθώ στο να φτιάξω το αυτοκίνητο όσο πιο οικονομικά και καλύτερα γίνεται».
Οπότε, ας δούμε τι αισθάνεσαι εσύ τη δεδομένη στιγμή.
Στο νούμερο 1 βρίσκονται η ανασφάλεια, ο φόβος, ο θρήνος, η κατάθλιψη, η απόγνωση, η αδυναμία, το αίσθημα πως δεν αξίζουμε τίποτα.
Στο 2, το μίσος, ο θυμός, η εκδίκηση και η ζήλια.
Στο 3, η κατηγορία και η ενοχή.
Στο 4, η απογοήτευση και η αμφιβολία.
Στο 5, ο εκνευρισμός και η ανυπομονησία.
Στο 6, η ανία, η πλήξη και η απαισιοδοξία.
Στο 7 υπάρχουν η αισιοδοξία και η ικανοποίηση.
Στο 8, η θετική προσδοκία και η ευχαρίστηση.
Στο 9, ο ενθουσιασμός, η προθυμία και η ευτυχία.
Και στο 10, η χαρά, η εκτίμηση, η ενδυνάμωση, η ελευθερία και το πάθος.
Δε θέλω να σκεφτείς τι αισθανόσουν χτες το βράδυ. Δε θέλω να σκεφτείς τι θα αισθάνεσαι σε 10 χρόνια. Τώρα, αυτή τη στιγμή, τι αισθάνεσαι;
Άνοιξε, λοιπόν, το σημειωματάριό σου, κατάγραψε το νούμερο και δίπλα το συναίσθημα που νιώθεις και δίπλα το συναίσθημα που νιώθεις από την παραπάνω λίστα.
Μην ξεχνάς πως σε αυτή την πρώτη φάση θέλουμε απλώς να αναγνωρίσουμε το συναίσθημα, έτσι ώστε, σε επόμενη φάση, να είμαστε ικανοί να το μεταλλάξουμε, αντικαθιστώντας το με ένα ανώτερό του