Το πρώτο έδεσμα από το μενού ενός εστιατορίου που δεν πρέπει να παραγγείλουμε ποτέ

Σύμφωνα με τον Γκόρντον Ράμσεϊ.
.
Giselleflissak via Getty Images
.

Είτε σχεδιάζουμε την παραγγελία μας εκ των προτέρων είτε νιώθουμε ενθουσιασμό όταν βλέπουμε το μενού για πρώτη φορά μόλις καθίσουμε σε ένα εστιατόριο, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε τι είναι το καλύτερο πράγμα να παραγγείλουμε.

Παραγγέλνουμε κάτι που συνήθως δεν έχουμε ή κολλάμε σε αυτό που έχουμε συνηθίσει; Πρέπει οι επιλογές μας να συνδυάζονται καλά μεταξύ τους ή πρέπει απλώς να ακολουθήσουμε αυτό που μας αρέσει, ανεξάρτητα από τους συνδυασμούς που κάνουμε;

Λοιπόν, σύμφωνα με τον Γκόρντον Ράμσεϊ, τηλεοπτικό σταρ και διάσημο σεφ που διαθέτει επί του παρόντος 7 αστέρια Michelin, δεν πρέπει να εστιάζουμε στο τι ακριβώς είναι το περιεχόμενο του μενού, αλλά στο πού βρίσκεται στο μενού.

Κι ας μην ανησυχούμε αν θα ... παραγλυκαθούμε, τα επιδόρπια είναι ασφαλή.

Τι πρέπει να αποφεύγουμε στο εστιατόριο

Μιλώντας το 2017, ο ίδιος αποκάλυψε ότι έχει τρεις «χρυσούς κανόνες» για κάθε φορά που τρώει έξω σε ένα εστιατόριο.

Αρχικά, ο σεφ συνιστά να αποφεύγουμε τη λίστα με τις «σπεσιαλιτέ» λέγοντας, «οι σπεσιαλιτέ είναι εκεί για να εξαφανιστούν όλο το βράδυ. Όταν απαριθμούν 10 σπεσιελιτέ, καμία από αυτές δεν είναι ... σπέσιαλ».

Ο Γκόρντον προσθέτει ακόμα ότι αν πηγαίνουμε σε ένα εστιατόριο με τον/την σύντροφό μας, ας κάνουμε κράτηση για τρία άτομα αντί για δύο, ώστε να έχουμε περισσότερο χώρο και να αποφύγουμε «να κολλήσουμε στη γωνία...»

Τέλος, όταν πρόκειται για φαγητό και ποτό, ο Γκόρντον προειδοποιεί τους πελάτες να είναι προσεκτικοί σχετικά με τους εκκεντρικούς ισχυρισμούς σχετικά το μενού.

«Οταν έρχονται και μου λένε γι′ αυτά τα ”διάσημα κόκκινα λαζάνια” (αναρωτιέμαι) ποιος τα έκανε διάσημα», αναφέρει.

«Αρχίζουν να χρησιμοποιούν αυτές τις ορολογίες, λέγοντας για ”το κακό, το διάσημο, το καλύτερο προφιτερόλ της χώρας”. Ποιος το είπε αυτό; Ποιος έβγαλε αυτό το όνομα»;

Κι όσον αφορά στο κρασί, συνιστά με ζητάμε κάτι το οποίο ονομάζεται “bin-end”. Πρόκειται για τα μπουκάλια με στραπατσαρισμένες ετικέτες, vintage, τα οποία είναι προορισμένα να ανταλλαχθούν, δεν πουλιούνται εύκολα και οι εστιάτορες επιθυμούν να απαλλαγούν απ′ αυτά.