Κρύος ήταν ο ιδρώτας από το αιρκοντίσιον που έπεφτε στο κορμί μου τη στιγμή που ανέβαινα πάνω στη ζυγαριά. Η Ισμήνη με έβλεπε με ενάμιση μάτι περιμένοντας τι θα γράψει η ζυγαρία. Την είχα τρομάξει βλέπετε καθώς το πρώτο πράγμα που της είπα όταν μπήκα στο γραφείο ήταν «Έφαγα και ήπια τον αγλέουρα».
«Να ξέρεις όμως, έχω χάσει λίπος» είπα και όπως ήταν λογικό κούναγε το κεφάλι της καθώς αυτά σπάνια γίνονται. Η ζυγαριά δεν έκανε λάθος. Είχα πάρει 1,5 κιλά. Για να είμαι ειλικρινής εγώ περίμενα να έχω πάρει τουλάχιστον 3 κιλά καθώς ακόμα και την Κυριακή το βράδυ, λίγες ώρες πριν πάω να ζυγιστώ, έφαγα 4 μπάλες παγωτό πάνω σε μια βάφλα γεμάτη μερέντα.
Μετά το ζύγισμα. Έβαλε τα καλώδια πάνω στο αδαμάντινο σώμα μου και κάναμε τη λιπομέτρηση. Όταν βγήκε και σύγκρινε τα νούμερα με αυτά τις περασμένης φοράς, μου είπε: «Αποκλείεται». «Στο είπα» της απάντησα. Περπάταγα,χαλάρωνα, δεν είχα άγχος, λογικό να έχω χάσει λίπος» της είπα με ύφος πρύτανη της δικαιολογίας του Πανεπιστημίου Fata ola του Λονδίνου.
Αφού λογομαχήσαμε (σε ένα θέμα που ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα και δεν είναι άλλο από τον ίο Ζίκα που πήρε αμπάριζα τους κατοίκους της Φλόριντα) πήρα το πρόγραμμά μου και επέστρεψα -με την ελάχιστη βενζίνη που είχε το αυτοκίνητό μου- στο σπίτι για να φάω τη σαλάτα με το κοτόπουλο που είχε αφήσει η Λιλίκα.
Άνοιξα τους τρεις ανεμιστήρες για να με χτυπούν πάνω, κάτω και πλαγίως και απόλαυσα τα 200 γραμμάρια κοτόπουλο και τα 250 γραμμάρια σαλάτα. Εικοσιδύο λεπτά και τριάντα πέντε δευτερόλεπτα αργότερα είχα φάει και γύρισα πλευρό στον καναπέ για να κοιμηθώ λίγη ώρα.
Στο όνειρό μου είδα ότι έτρωγα αυτή την πίτσα:
...Όταν όμως ξύπνησα δίπλα μου δεν είχα απολύτως τίποτα.
Φουλ δίαιτα ξανά αδέρφια...
Συνεχίζεται...
Διαβάστε ακόμα: