Το ελληνικό ζήτημα βρέθηκε στο επίκεντρο συνέντευξης του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στη γαλλική Liberation- στο πλαίσιο ντοκιμαντέρ σχετικά με την εξάμηνη διαπραγμάτευση.
Ο κ. Σόιμπλε, αναφέρει ότι η νίκη ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο δεν τον εξέπληξε, καθώς προβλεπόταν από τις δημοσκοπήσεις, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς ήταν «διστακτικός» όσον αφορά στις πολιτικές του κατά τους τελευταίους έξι μήνες πριν τις εκλογές. Όσον αφορά στον Αλέξη Τσίπρα, σημειώνει πως σε συνάντησή τους στο Βερολίνο, ο Έλληνας πρωθυπουργός του είπε ότι διαφωνεί με την πολιτική που ακολουθείται, αλλά ήθελε η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών υπογραμμίζει ότι δεν είναι προκατειλημμένος ιδεολογικά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αναφερόμενος στις επιθέσεις εναντίον του από το κόμμα, είπε ότι μπορεί να μην τον έθιξαν προσωπικά, αλλά τον προβλημάτισαν όσον αφορά στις συγκεκριμένες τακτικές. Σχετικά με την ελληνική οικονομία, υπογραμμίζει πως, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονταν ως το 2009, ζούσε πέρα από τις δυνατότητές της. Αναφερόμενος στο ελληνικό κράτος, το χαρακτηρίζει δυσλειτουργικό και τις μεταρρυθμίσεις επώδυνες.
Ο Αλέξης Τσίπρας, σημειώνει ο Σόιμπλε, γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε να τηρήσει την υπόσχεσή του περί παραμονής στο ευρώ χωρίς να αποδεχτεί ένα πρόγραμμα. Σχετικά με το δημοψήφισμα, είπε ότι προκάλεσε σύγχυση εντός και εκτός της Ελλάδας, καθώς κανείς δεν κατάλαβε τη στρατηγική του Τσίπρα ή αν είχε όντως προσχεδιάσει το δημοψήφισμα. «Ενώ οι Έλληνες άκουσαν τη συμβουλή του, απορρίπτοντας σε ποσοστό 60% το πρόγραμμα βοήθειας, αποφάσισε να το εφαρμόσει όπως και να έχει. Και οι Έλληνες το δέχτηκαν αυτό. Δεν το καταλαβαίνω, αλλά από την άλλη εγώ δεν είμαι Έλληνας».
Όσον αφορά στα περί Grexit, είπε πως ίσως να ήταν προς συμφέρον της Ελλάδας να βγει από το ευρώ για λίγο, να ανακάμψει οικονομικά και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της πριν επιτρέψει. Αλλά, όπως τονίζει, ποτέ δεν πρότεινε να «γίνει έξωση», ενώ απορρίπτει τα περί γερμανικού «diktat», χαρακτηρίζοντάς τα προπαγάνδα. Επίσης εκτιμά πως δεν θεωρείται στην Ευρώπη ως «κακός», καθώς είναι πολλοί αυτοί – περιλαμβανομένης της Γαλλίας- που εγκρίνουν την προσέγγισή του. «Αλλά και πάλι, και να ίσχυε αυτό, δεν θα με επηρέαζε, επειδή ξέρω ποιος είμαι: Ένας ένθερμος Ευρωπαίος».