Η διάβρωση της Δύσης εκ των έσω και η Ελλάδα

Το διακύβευμα είναι υπαρξιακό γιατί η απειλή είναι εκτεταμένη και αφορά την εθνική ταυτότητα, την εδαφική κυριαρχία και συνολικά το μέλλον του ελληνισμού
Open Image Modal
Alkis Konstantinidis via Reuters

Κατακερματισμός ή αγγλιστί Fragmentation. Απ αυτό υποφέρει η σύγχρονη κοινωνία της Δύσης ιδίως σ ότι αφορά το δεύτερο stratum της ισχύος των ελίτ. Κατά τον Γκαετάνο Μόσκα έναν εκ των κορυφαίων εκπροσώπων της ιταλικής σχολής της πολιτικής φιλοσοφίας και πολιτικής κοινωνιολογίας, η ισχύς των ελίτ φθίνει όταν διαβρώνεται η ισχύς του συνδετικού κρίκου μεταξύ των πολιτικών ελίτ και των ενδιάμεσων μαζών.. Αυτό που σχηματικά ορίζεται ως μεσαία τάξη. Και αυτό δεν αφορά μόνο οικονομικά κριτήρια. Αφορά και ταυτοτικά- πολιτισμικά. 

Ο ψευδοκοσμοπολιτισμός που επιβάλλει την τυραννία της πολιτικής ορθότητας και την επικράτηση των μειονοτήτων έναντι των πολλών, διαβρώνει τα θεμέλια της Δημοκρατίας και υπονομεύει την νομιμοποίηση των ελίτ, ο οποίες καταφεύγουν ολοένα και συχνότερα σε αυταρχικές μεθόδους προσπαθώντας να μην υπερκεραστούν από τη συνεχή αμφισβήτηση και την ανάδειξη αναδυόμενων διεκδικητών.

Η αμφισβήτηση της Συναίνεσης της Ουάσιγκτον από τις ισχυρές ευρασιατικές δυνάμεις θα αντιμετωπιζόταν από συμπαγείς δυτικές εθνοκεντρικές οντότητες σύμφωνα με το πρότυπο του Ψυχρού Πολέμου. Αντιθέτως όμως η Δύση βιώνει μια αμφισβήτηση και υπονόμευση εκ των έσω που την καθιστά ευάλωτη ως προς την υβριδική στρατηγική προσέγγιση των αντιπάλων της, αφετέρου απειλείται η επιρροή της σε κομβικές περιφέρειες όπως στη Μέση Ανατολή και Αφρική (με την Λατινική Αμερική να ακολουθεί).

Στην Ελλάδα η εσωτερική διάβρωση λαμβάνει άκρως επικίνδυνη τροπή. Η μεσαία τάξη με την ευρύτερη έννοια,ενώ ασφυκτιά απ τη συντριβή των σταθερών των προηγούμενων δεκαετιών, αναζητεί απεγνωσμένα λύσεις από φθίνουσες ξεπερασμένες εξόχως προβληματικές και ανερμάτιστες ελίτ που για να επιβιώσουν δεν έχουν πρόβλημα να θυσιάσουν τη χώρα στη γεωπολιτική κλίνη του Προκρούστη.

Έχοντας να αντιμετωπίσει μια Τουρκία με αναθεωρητικό-επιθετικό όραμα με ανανεωμένο δόγμα αλλά και στελεχιακό δυναμικό, η απάντηση δεν είναι μόνο αναιμική αλλά ανεπίτρεπτα επιδερμική. Απουσιάζει η κρίσιμη μάζα που συγκροτεί το πολιτικό στρατιωτικό apparatus μιας χώρας που επιβάλλεται να κινείται ενεργά στη διεθνή σκακιέρα γνωρίζοντας τα διακυβεύματα και αναλαμβάνοντας λελογισμένο ρίσκο.

Η κρίσιμη μάζα όμως προκύπτει απ την κατάλληλη στρατηγική κουλτούρα και εκπαίδευση. Το διακύβευμα είναι υπαρξιακό γιατί η απειλή είναι εκτεταμένη και αφορά την εθνική ταυτότητα, την εδαφική κυριαρχία και συνολικά το μέλλον του ελληνισμού ως διακριτού πολιτισμικού παραδείγματος.