Τα αβέβαια βήματα μια Ευρώπης με κρίση ταυτότητας

Οι Πολίτες αντιλαμβάνονται τα τεράστια οικονομικά αδιέξοδα, τον αρνητικό ρόλο των μικροαστικών πολιτικών κομμάτων και το χαμηλό επίπεδο των ηγετών.
Open Image Modal
Gabriel Kuchta via Getty Images

Η Ευρώπη δεν ήταν ποτέ ενωμένη. Δημιούργησε, όπως πολλές από τις σύγχρονες έννοιες της παγκόσμιας διπλωματίας, μια θελκτική πλασματική εικόνα βασισμένη κυρίως στην ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων.

Στην πραγματικότητα, η «Ευρωπαϊκή Ένωση» ήταν το διπλωματικό αποτέλεσμα της νίκης των Βρετανών, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με την αναντίρρητη υποστήριξη των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης. Η κάθε μια από τις Μεγάλες Δυνάμεις την υποστήριξε για τους δικούς της λόγους. Με έναν κοινό παρονομαστή αμφότερες: Την πολιτική και διεθνή τους νομιμοποίηση.

Σήμερα η Ευρώπη κρατάει σε απόσταση τους πολίτες της από τα πραγματικά δωμάτια της εξουσίας. Έχει απολέσει κάθε λαϊκή, η εθνική νομιμοποίηση, για έναν και μοναδικό λόγο. Οι ηγέτες της είναι οι εκλεκτοί των επιχειρηματικών συμφερόντων και των διεθνών τραστ και οι κοινωνίες μας αδύναμες και ελλειμματικές.

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ρωσική εισβολή σέρνει τον χορό της νέας εποχής, μιας αμφισβητούμενης παγκοσμιοποίησης.

Να σας υπενθυμίσω εδώ τον Κλαούζεβιτς: «Ο πόλεμος δεν λαμβάνει χώρα έξω από το πλαίσιο της κοινωνίας που τον διεξάγει». Με ένα δομικό λάθος μέσα της. Τον αποκλεισμό της Ρωσίας και της Κίνας, της Ινδίας και του συνόλου των πολιτικών επιρροής στην Ασία και στην Αφρική.

Η απώλεια της ισχύος της θα φανεί στις κοινωνικές και εσωτερικές πολίτικες αντιδράσεις που θα δούμε στο άμεσο μέλλον. Στην ενέργεια το παιχνίδι θα ελεγχθεί με «διαχείριση» των πολιτικών και με καθοδηγημένη πληροφόρηση.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι οκτώ στις δέκα πετρελαϊκές εταιρείες που τροφοδοτούν την Ευρώπη είναι μη ευρωπαϊκές.

Οι Πολίτες αντιλαμβάνονται τα τεράστια οικονομικά αδιέξοδα, τον αρνητικό ρόλο των μικροαστικών πολιτικών κομμάτων και το χαμηλό επίπεδο των ηγετών.

Σημεία των καιρών που θα κατακλύσουν, λόγω φτώχειας και δυσαρέσκειας, τις χώρες της Ευρώπης εκτός αν τις «προλάβει» ο πόλεμος  που καιροφυλακτεί.

Η εσωτερική αποσταθεροποίηση της Γαλλίας θα απειλήσει ευθέως την ευρωπαϊκή πολιτική και όποια συνοχή, τη στιγμή που θα έπρεπε να γίνουν επιλογές στην οικονομική και κοινωνική συνοχή, στη σταθερότητα και στην αλληλεγγύη.

Πολλά τα εσωτερικά παιγνίδια και οι μυστικές αποφάσεις ....