BLOGS
Ο κ. Γιώργος Χατζηπαράσχος, δεν ανοίγει απλώς φύλλο. Χορεύει! Στέκεται γύρω από ένα τεράστιο τραπέζι στο ψηλοτάβανο κατάστημά του, με την πανέμορφη ξύλινη πόρτα και το χαρακτηριστικό υπέρθυρο, εδώ στην οδό Βερνάρδου στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου και γράφει ιστορία.
Ένα δεδομένο: ο μέσος Ελληνας αισθάνεται συναισθηματικά πιο πλήρης από ποτέ τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω του φαινομένου Βαρουφάκη. Κι αυτό αποτυπώνεται στατιστικά στα ποσοστά στήριξης προς την κυβέρνηση.
Ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί έχει να κάνει με το κατά πόσον τα περίπου 40 δισ. ευρώ σε ομόλογα EFSF που έχουν στην κατοχή τους οι ελληνικές τράπεζες, είναι δυνατόν να γίνουν δεκτά από την ΕΚΤ για την άντληση ρευστότητας, στην εξέλιξη του χείριστου σεναρίου για την Ελλάδα, δηλαδή αυτό της μη επίτευξης συμφωνίας.
Σήμερα μετά από 6μηνη έρευνα της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) αποκαλύπτεται ότι υπήρχαν δεκάδες περισσότερα ονόματα Ελληνικού ενδιαφέροντος τα οποία δεν είχαν συμπεριληφθεί στην λίστα που ήρθε στην Ελλάδα. Ο Φαλσιανί το γνωρίζει αυτό καλά όπως και τις τεχνικές που χρειάζονται για να διαπιστώσουν οι αρχές αν οι καταθέτες φοροδιαφεύγουν ή όχι. Και είναι πρόθυμος να συνεργαστεί.
Οι σχέσεις Ελλάδας και Ευρώπης βρίσκονται σε φάση υψηλής αβεβαιότητας. Καμιά πλευρά δεν επιθυμεί ρήξη. Πιθανόν να υπάρξει συμφωνία, πιθανόν η συμφωνία να αργήσει. Σε κάθε περίπτωση, οι επιπτώσεις από μια τέτοια εκκρεμότητα μπορεί να είναι πολύ σοβαρές. Μια άσκοπη ένταση θα είχε κόστος και για τις δύο πλευρές, με μεγαλύτερο χαμένο την πιο αδύναμη -την ελληνική.
Για την Ελλάδα δεν μιλάνε όμως μόνο γύρω από την Ποτσδάμερ Πλατζ: Στο Μίττε, στο Ανατολικό Βερολίνο, ο Γιόχαν, ιδιοκτήτης του διαμερίσματος που έχουμε νοικιάσει και ιδιοκτήτης της γκαλερί DNA στο ισόγειο, αναφέρεται με ενθουσιασμό στη νέα ελληνική κυβέρνηση και τη "μικρή ή μεγάλη, θα δούμε, επανάσταση που έχει ξεκινήσει στην Ευρώπη". Μου λέει κι άλλα. Πως όλο και περισσότεροι Γερμανοί εναντιώνονται στην πολιτική της κυβέρνησής τους, μέσα κι έξω από τη χώρα τους
Υπάρχει διάχυτη στους ανθρώπους που δεν διαβάζουν η αντίληψη ότι οι τυπωμένες λέξεις και ο αισθησιασμός είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν. Απολύτως αναληθές. Πρόκειται περί συνομωσίας την οποία εξύφαναν οι εχθροί των μεγάλων ανδρών και γυναικών των γραμμάτων που -με εξαιρέσεις φυσικά- υπήρξαν αταχτούληδες και εξόχως επιρρεπείς στις απολαύσεις της σάρκας.
Το χούμους, αυτή η καταπληκτική συνοδευτική Ανατολίτικη σαλάτα, τα ρεβίθια, όπως και όλα τα όσπρια στη Ινδία είναι μια αγαπημένη τροφή σε σχέση με την Ελλάδα όπου τα όσπρια για πολλούς αποτελούσαν «παιδικό τραύμα».Η αλήθεια είναι ότι τα ρεβίθια γενικότερα τείνουν να είναι της «μόδας» και ευτυχώς δηλαδή, βλέπε τις ουρές που σχηματίζονται για ένα φαλάφελ αλλά και το χούμους είναι μια σαλάτα που βρίσκεις αρκετά συχνά! Το χούμους είναι τέλειο και σαν σούπα μπορείς φτιάξεις την παρακάτω συνταγή και να αραιώσεις με ζωμό, να αλείψεις ένα σάντουιτς ή απλά να την απολαύσεις με μερικά παξιμάδια!
Η πρώτη μου σκέψη τα ψώνια που είχα κάνει. Ίσως να της χρειαζόταν κάτι από αυτά που θεωρούσα πριν από δύο ώρες «αναγκαία» αλλά όχι δεν είχαν καμία αξία. Οι σκέψεις διαδεχόταν η μία την άλλη δεν είχα πολύ χρόνο θα κατέβαινα στην επόμενη στάση και αυτή η γυναίκα πονούσε. Δεν ήθελα να την αφήσω, ήθελα να την αγκαλιάσω και να της πω ότι είμαι δίπλα της, κοντά της, έστω με δύο μπουκάλια γάλα. Ο συρμός άνοιξε, κατέβηκα παγωμένη και εκείνη συνέχιζε να κλαίει...
Αφότου επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από 27 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, σκέφτομαι τις αλλαγές που έχω παρατηρήσει και αναλογίζομαι «πώς ήταν» το 1988 όταν ακόμα ζούσα εδώ. Στη διάρκεια των δύο χρόνων της παραμονής μου εδώ, από το 1986 ώς το 1988, κρατούσα κάτι σαν ημερολόγιο.
