Η ιστορία του Άχμεντ αλ-Άχμεντ αποτελεί ένα σπάνιο παράδειγμα ανθρώπινου θάρρους μέσα στο χάος και τη βία. Όταν ξέσπασε η ένοπλη επίθεση στο Bondi, ο Άχμεντ δεν σκέφτηκε τον εαυτό του. Όπως ο ίδιος είπε, «δεν ανησύχησα για τίποτα», καθώς ο νους και η καρδιά του είχαν έναν και μόνο σκοπό. «Ο στόχος μου ήταν απλώς να του πάρω το όπλο και να τον σταματήσω από το να αφαιρεί ανθρώπινες ζωές και να σκοτώνει αθώους ανθρώπους».
Η στιγμή που αποφάσισε να δράσει δεν ήταν αποτέλεσμα υπολογισμού αλλά ενστίκτου. «Πήδηξα στην πλάτη του, τον χτύπησα. Τον κράτησα με το δεξί μου χέρι και άρχισα να του λέω λόγια, για να τον προειδοποιήσω: “Πέτα το όπλο σου, σταμάτα αυτό που κάνεις”». Εκείνη τη στιγμή, όπως περιγράφει, το σώμα και το πνεύμα του ενώθηκαν. «Ένιωθα μια δύναμη στο σώμα μου, στο μυαλό μου… Δεν θέλω να βλέπω ανθρώπους να σκοτώνονται μπροστά μου, δεν θέλω να ακούω το όπλο του, δεν θέλω να βλέπω ανθρώπους να ουρλιάζουν και να εκλιπαρούν για βοήθεια, και αυτή είναι η ψυχή μου που μου ζητά να το κάνω αυτό».
Παρότι αφόπλισε τον δράστη, ο Άχμεντ ξεκαθαρίζει ότι δεν ήθελε να πάρει μια ζωή. «Δεν σκέφτηκα να πυροβολήσω. Δεν θέλω να βάλω τα χέρια μου στο αίμα. Δεν πιστεύω ότι είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να αφαιρέσει τη ζωή άλλων». Για εκείνον, η πράξη του δεν ήταν ηρωισμός αλλά ανθρώπινο καθήκον. «Ο μόνος μου στόχος ήταν να του πάρω το όπλο και να τον σταματήσω από το να σκοτώνει ανθρώπους».
Αν και τραυματίστηκε σοβαρά, γνωρίζει το αποτέλεσμα της πράξης του. «Ξέρω ότι έσωσα πολλούς, αλλά λυπάμαι για όσους χάθηκαν». Τα λόγια του δείχνουν έναν άνθρωπο που δεν πανηγυρίζει, αλλά πενθεί για τις ζωές που χάθηκαν. «Όλα στην καρδιά μου, στο μυαλό μου, όλα λειτούργησαν μόνο για να καταφέρω να σώσω τις ζωές των ανθρώπων».
Η κοινωνία αναγνώρισε την πράξη του. Ο πρωθυπουργός του είπε: «Η καρδιά σου είναι δυνατή, το θάρρος σου εμπνέει». Άνθρωποι από κάθε θρησκεία και εθνικότητα στάθηκαν δίπλα του. Όπως μεταφέρθηκε, «πολλοί άνθρωποι από την κυβέρνηση, από διαφορετικά υπόβαθρα, διαφορετικές θρησκείες και διαφορετικές εθνότητες, τον επισκέφθηκαν και τον συνεχάρησαν». Παρά τον πόνο και την αποκατάσταση που ακολουθεί, «είναι πολύ χαρούμενος, νιώθει πολύ γαλήνιος», γιατί η συνείδησή του είναι καθαρή και η πράξη του έσωσε ζωές.
