Καθώς μεγαλώνουμε, πολλοί παράγοντες μας βοηθούν να απολαμβάνουμε μια ολοκληρωμένη, υγιεινή ζωή. Πράγματα που ξεπερνούν την άσκηση και την καλή διατροφή.
«Το καλό μεγάλωμα, αποτελείται από τρία διαφορετικά συστατικά», θεωρεί ο δρ Παρούλ Γκόγιαλ, γηρίατρος στο Vanderbilt Health στο Νάσβιλ: Tη σωματική υγεία, η συναισθηματική σύνδεση και την ψυχική ευεξία.
Παρακάτω, οι γηρίατροι μοιράζονται τα διάφορα κριτήρια-δείκτες που μαρτυρούν ότι μεγαλώνουμε ακριβώς όπως θα έπρεπε.
1. Αφιερώνουμε χρόνο προκειμένου να μαθαίνουμε διαρκώς νέα πράγματα
Όσο μεγαλώνουμε, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχουμε να απορροφήσουμε νέες πληροφορίες, καθώς οι ευκαιρίες για μάθηση είναι περιορισμένες. Γι′ αυτό οι γηρίατροι μας ενθαρρύνουν να αναζητάμε καινούργια ενδιαφέρονται και να προσπαθούμε διαρκώς να μαθαίνουμε κάτι νέο. Είτε πρόκειται για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, για μια άσκηση που θα ενσωματώσουμε στη ρουτίνα της γυμναστικής μας, μια ξένη γλώσσα ή ένα μουσικό όργανο.
Αυτό θα βοηθήσει στο σχηματισμό νέων μονοπατιών στον εγκέφαλο, ώστε να παραμένουμε σε εγρήγορση. Είναι σημαντικό να παλέψουμε ενάντια στη γνωστική έκπτωση, που επέρχεται με το πέρασμα του χρόνου.
2. Είμαστε ειλικρινείς ως προς τις ανάγκες μας
Δεν είναι κακό να ενημερώνουμε τον στενό μας κύκλο όταν περνάμε μια δύσκολη στιγμή. Το να μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τις ανάγκες μας με την οικογένεια και τους φίλους είναι ένα καλό σημάδι.
Επιπλέον, εάν παλεύουμε με την κατάθλιψη και τα συμπτώματα άγχους, είναι σημαντικό να ενημερώσουμε και τον γιατρό μας. Συχνά, επικρατεί η λανθασμένη αντίληψη ότι το άγχος ή η κατάθλιψη μετά από μια ορισμένη ηλικία είναι πιο «φυσιολογική», αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και όχι μόνο με φαρμακευτική αγωγή, αλλά και με συμβουλευτική ή μέσω μιας ομάδας θεραπείας (groop therapy)
3. Aνήκουμε σε μια κοινότητα
Προκειμένου να καταπολεμήσουμε τα αισθήματα μοναξιάς και απομόνωσης, είναι σημαντικό να ενισχύσουμε τις κοινωνικές μας σχέσεις, τόσο με τους φίλους, όσο και με την οικογένεια.
Πέρα όμως από τον κύκλο των φίλων και των συγγενών, έχει σημασία να ενταχθούμε και σε ομάδες με βάση τα ενδιαφέροντά μας: Nα εγγραφούμε σε μια λέσχη βιβλίου, σε μια ομάδα για πεζοπορία, σε ένα εθελοντικό πρόγραμμα. Αν καθόμαστε όλη μέρα σε ένα δωμάτιο, συντροφιά με τους τέσσερις τοίχους και δεν μιλάμε σε κανέναν, ο εγκέφαλός μας παύει να αναπτύσσεται.
4. Δίνουμε προτεραιότητα στη σωματική μας ευεξία
Η κατανάλωση θρεπτικών τροφών και η τακτική άσκηση είναι σημαντικά και θα πρέπει να μας συνοδεύουν σε όλα τα στάδια της ζωής μας. Η μεσογειακή διατροφή είναι ένα καλά μελετημένο πρόγραμμα γευμάτων, γεμάτο δημητριακά ολικής αλέσεως, υγιεινά λιπαρά, άπαχο κρέας και τροφές φυτικής προέλευσης.
Το να πίνουμε αρκετό νερό είναι επίσης σημαντικό, όπως και το να επιδιδόμαστε στη σωματική δραστηριότητα. Εάν δεν κινούμαστε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, θα αρχίσουμε να παρουσιάζουμε προβλήματα στο βάδισμα και την ισορροπία.
Επιπλέον, έχει σημασία να ασκούμαστε, προκειμένου να διατηρούμε σταθερά τα επίπεδα της μυϊκή μας δύναμης, καθώς και της μυϊκής μάζας, που τείνουν να μειώνονται καθώς μεγαλώνουμε. Η άρση βαρών, οι πιλάτες, η γιόγκα και το τάι τσι είναι μόνο μερικά από τα σπορ στα οποία αξίζει να αφιερώσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας.
5. Κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν
To να κάνουμε πράγματα που αγαπάμε, όπως το να πηγαίνουμε ταξίδια, να μαθαίνουμε νέες συνταγές ή να παίζουμε καινούργια παιχνίδια με την οικογένειά μας βοηθά να μην πλήττουμε. Η πλήξη καθώς μεγαλώνουμε είναι επικίνδυνη και το να νιώθουμε ότι δεν περνάει η μέρα δεν είναι καλό σημάδι.
Τα χόμπι, η εθελοντική εργασία και το να περνάμε χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα είναι μερικοί πολύ καλοί τρόποι ώστε να καταπολεμήσουμε την πλήξη.
6. Μιλάμε με τον γιατρό μας για τα φάρμακα που παίρνουμε
Το ότι μας συνταγογραφήθηκε ένα φάρμακο στα πενήντα δεν σημαίνει ότι εξακολουθεί να ενδείκνυται για χρήση, είκοσι, τριάντα ή και σαράντα χρόνια αργότερα. Το σώμα μας αλλάζει συνεχώς και μπορεί πλέον να μην χρειάζεται ορισμένα φάρμακα.
Επομένως, είναι σημαντικό να μιλήσουμε με τον γιατρό μας σχετικά με την αποσυνταγογράφηση τυχόν περιττών ή και επικίνδυνων φαρμάκων.
7. Κάνουμε μερικούς υπολογισμούς για το μέλλον
Είναι σημαντικό να μιλήσουμε με την οικογένεια και τους φίλους μας για το τι θα θέλαμε να μας συμβεί σε περίπτωση που χρειαστεί να νοσηλευτούμε, εάν πέσουμε ή εάν εμφανίσουμε συμπτώματα όπως η απώλεια μνήμης.
Δεν είναι μακάβριο. Με αυτόν τον τρόπο, τα αγαπημένα μας πρόσωπα θα είναι προετοιμασμένα για τυχόν αγχωτικές και έκτακτες καταστάσεις. Είναι απλώς ένας τρόπος να διασφαλίσουμε ότι η φωνή μας θα ακούγεται καθώς μεγαλώνουμε και πως δεν θα παίρνουν οι γύρω μας αποφάσεις για εμάς αυθαίρετα.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια συζήτηση με τα παιδιά μας, σχετικά με το είδος της υποστήριξης που επιθυμούμε εάν φτάσουμε σε ένα σημείο, όπου πια δεν θα μπορούμε να φροντίσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας. Ή μια συζήτηση με τον/τη σύντροφό μας για μετακόμιση σε ένα μονόροφο σπίτι που δεν θα απαιτεί συχνή χρήση σκάλας.