Το victim blaming είναι στην ουσία απλά ο τρόπος της κοινωνίας να αγνοήσει τα προβλήματα που βάλλουν κυρίως γυναίκες, όπως ο βιασμός και η έμφυλη βία, ώστε να τα φυσικοποιήσει και επομένως να τα καταστήσει αόρατα. Το μίσος όμως που ξερνάει το διαδίκτυο προς τις γυναίκες με κάθε ευκαιρία νομίζω ότι καθρεφτίζει την ευκολία μας να ξεσπάμε στις γυναίκες ως εξιλαστήρια θύματα. Ίσως να θυμίζει και τις μάγισσες που υποτίθεται έφταιγαν για κάθε κακοτυχία που έπληττε την κοινότητα.
Παντρεύτηκα το 1963 με προξενιό. Πήρα έναν άνδρα, ο Θεός να τον κάνει άνδρα. Τέλος πάντων, ήταν το τυχερό μου. Ταλαιπωρήθηκα πολύ με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Πολύ αλκοόλ, ενδοοικογενειακή βία. Στο τέλος, δεν τον άντεξα. Μια φορά με χτύπησε τόσο δυνατά στο πρόσωπο. Τα μωρά μου έκλαιγαν, άνοιξε την πόρτα κι έφυγε. Ήταν πάρα πολύ δύσκολα χρόνια. Έφυγε αυτός, με άφησε με τέσσερα μικρά παιδιά (ηλικίας 2,4, 6 και 8). Με τη βοήθεια του Θεού τα μεγάλωσα και είναι και καλά παιδιά.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΓΙΑ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙ