Οι Επαναστάτριες του Χριστού

«Η Κοινωνία εκθέτει τα μέλη της σε διαφορετικούς τύπους κοινωνικής εργασίας, στέλνοντας τα σε απάτητους δρόμους και τα εμπιστεύεται για περίπλοκα προβλήματα του σήμερα και πολλές φορές και του αύριο. Στο πεδίο της εργασίας τους, δεν υπάρχουν γραπτές παράγραφοι, δεν υπάρχουν επαναλήψεις, δεν υπάρχουν χαρακώματα. Εδώ, η κάθε μία αντιλαμβάνεται τις προσωπικές της ανεπάρκειες και νιώθει κάθε μέρα ότι δεν υπάρχει ζωή χωρίς αυτό το πνεύμα σοφίας, κατανόησης, γνώσης, συμβουλευτικής, ευλάβειας, σθένους και σεβασμού προς τον Κύριο.».
Open Image Modal
The Washington Post via Getty Images

"Η Κοινωνία εκθέτει τα μέλη της σε διαφορετικούς τύπους κοινωνικής εργασίας, στέλνοντας τα σε απάτητους δρόμους και τα εμπιστεύεται για περίπλοκα προβλήματα του σήμερα και πολλές φορές και του αύριο. Στο πεδίο της εργασίας τους, δεν υπάρχουν γραπτές παράγραφοι, δεν υπάρχουν επαναλήψεις, δεν υπάρχουν χαρακώματα. Εδώ, η κάθε μία αντιλαμβάνεται τις προσωπικές της ανεπάρκειες και νιώθει κάθε μέρα ότι δεν υπάρχει ζωή χωρίς αυτό το πνεύμα σοφίας, κατανόησης, γνώσης, συμβουλευτικής, ευλάβειας, σθένους και σεβασμού προς τον Κύριο."

Η Margit Slachta γεννήθηκε το 1884 στην πόλη Kassa της Ουγγαρίας. Έχει μείνει στην ιστορία ως η ιδρυτής της Ρωμαιοκαθολικής γυναικείας οργάνωσης "Κοινωνία των Αδερφών της Κοινωνικής Υπηρεσίας".

Τα μέλη της οργάνωσης πάλεψαν να φέρουν την κοινωνική δικαιοσύνη, να σώσουν τις ζωές και να ελαφρύνουν τον πόνο όσων υπέφεραν και διώκονταν. Η δράση της οργάνωσης κορυφώθηκε ανάμεσα στο 1939 και στο 1945 όπου οι γυναίκες της Κοινωνίας έδωσαν μεγάλο αγώνα για να σώσουν τους Εβραίους της Ουγγαρίας, τους "διωκόμενους" όπως τους αποκαλούσε η Margit. Ερμηνεύοντας τα Ευαγγέλια και τα ιερά κείμενα τελείως απελευθερωμένα και διαφορετικά από τη στάση της Καθολικής Εκκλησίας, αντιστάθηκαν και κατήγγειλαν την αυστηρή κυβερνητική πολιτική κατά των Εβραίων και χρησιμοποίησαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης καθώς και δημόσιες διαδηλώσεις ή παράνομες δραστηριότητες. Παρά το γεγονός ότι η Καθολική Εκκλησία κατηγορείται για το ότι δεν καταδίκασε ποτέ τα εγκλήματα των Ναζί, η ιστορία και η κοινή γνώμη δεν μπορεί να αγνοήσει τα λίγα αλλά σημαντικά κινήματα που ξεπήδησαν αυθόρμητα από τον χριστιανικό αλτρουισμό αυτών των θαρραλέων γυναικών.

Η κοινωνική εργασία

Η Margit Slachta βρήκε τον μέντορα της στο πρόσωπο της Carlota Koranyi, μίας ακτιβίστριας από την Ουγγαρία η οποία τη μύησε στην κοινωνική εργασία, στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων γυναικών και παιδιών και στη συλλογική δράση. Σκοπός του ήταν πάντα η εργασία τους να έχει πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις και οι φωνές τους να φτάσουν μέχρι το Κοινοβούλιο. Η Margit έγινε η πρώτη γυναίκα που εκλέχτηκε μέλος του Κοινοβουλίου της Ουγγαρίας. Μετά από πολλά χρόνια παραδέχτηκε ότι η αιτία που την έκανε να ασχοληθεί με τόσο πάθος με τα κοινωνικά θέματα ήταν η εγκύκλιος της Καθολικής Εκκλησίας του 1891, η εγκύκλιος Rerum Novarum. Στις 12 Μαΐου 1923, η Margit ίδρυσε μία νέα κοινότητα στη Βουδαπέστη, την "Κοινότητα των Αδερφών της Κοινωνικής Υπηρεσίας". Οι Ούγγροι θα τις αποκαλούν εν συντομία "Οι Γκρι Καλόγριες" λόγω του απλού γκρι ενδύματος που θα φοράνε. Η Margit λίγο μετά την ίδρυση της οργάνωσης έγραψε στο ημερολόγιο της: " Η θρησκευτική ζωή απελευθερώνει την καρδιά, την εξυψώνει πάνω από τη σφαίρα της ανθρώπινης δύναμης και σπάει τα δεσμά με τις ανθρώπινες αδυναμίες."

Στην οργάνωση δεν ανήκαν μόνο καλόγριες αλλά και απλές γυναίκες οι οποίες έθεσαν ως σκοπό της ζωής τους, την προσφορά σε όσους έχουν ανάγκη. Η οργάνωση δημιούργησε ειδικά επαγγελματικά σχολεία για την κοινωνική εργασία σε πόλεις της Ουγγαρίας, για όσες γυναίκες ενδιαφέρονταν να αφιερωθούν ολοκληρωτικά σε αυτόν τον σκοπό. Μετά το πέρας των σπουδών, η Margit τις έστελνε σε αγροτικές περιοχές της Ουγγαρίας όπου παρουσιάζονταν οι μεγαλύτερες ανάγκες.

Οι βαπτίσεις

Τον Νοέμβριο του 1940, η κυβέρνηση της Ουγγαρίας προχώρησε στις πρώτες συλλήψεις των Εβραίων (κυρίως αριστερών πεποιθήσεων) με την κατηγορία της κατασκοπείας και της συνεργασίας με τον εχθρό. Η Margit αναγνώρισε την ανάγκη της προστασίας των εβραϊκών οικογενειών και ξεκίνησε αμέσως τη σκληρή εργασία. Επισκεπτόταν η ίδια τα κέντρα κράτησης και τα σημεία μεταφοράς και κρατούσε σημειώσεις για την κατάσταση που επικρατούσε. Μεταφέροντας τις πληροφορίες στις γυναίκες της οργάνωσης, οι "Γκρι Καλόγριες" λάμβαναν ένα κάλεσμα ανάγκης από μία οικογένεια και μετά η Margit απευθυνόταν στον τοπικό κλήρο για βοήθεια. Τα μέλη της οργάνωσης προσπάθησαν να ενθαρρύνουν και άλλους χριστιανούς έτσι ώστε να προσφέρουν καταφύγιο στους Εβραίους συντοπίτες τους. Τους καλούσαν να ξεπεράσουν τα στερεότυπα και τα θρησκευτικά εμπόδια και να ακούσουν τη φωνή της καλοσύνης μέσα τους, τη φωνή που αντιπροσώπευε το πραγματικό μήνυμα των Ευαγγελίων και του Χριστιανισμού. Η Margit ήδη από το 1940 προσπάθησε να μεταφέρει το μήνυμα της διάσωσης των Εβραίων μέσω της μηνιαίας εφημερίδας της,"Η Φωνή του Αγίου Πνεύματος". H κυβέρνηση απαγόρευσε την έκδοση της εφημερίδας μόλις κυκλοφόρησε το άρθρο ενός καθολικού ιερέα με τίτλο "Γιατί εμείς οι Καθολικοί Ούγγροι δεν πρέπει να στηρίξουμε το κόμμα "Βέλη του Σταυρού"., δηλαδή το ναζιστικό κόμμα της Ουγγαρίας.

"Τολμήστε να ξεφορτωθείτε την άγνοια, το μίσος και την αδιαφορία για την αγάπη σε μία θανατηφόρα δύσκολη εποχή. Τολμήστε να δεχτείτε βαθιά στην καρδιά σας μία άλλη μητέρα και τον γιο της ως συνανθρώπους σας. Τολμήστε να κουβαλήσετε τον πόνο της και τον σταυρό της."

Την άνοιξη του 1943, η οργάνωση της Margit μαζί με άλλη μία εβραϊκή οργάνωση κατάφεραν να σώσουν 10.000 Εβραίους με τη μέθοδο της βάπτισης. Οι καλόγριες σε συνεργασία με ορισμένους καθολικούς ιερείς βάπτιζαν εικονικά τους Εβραίους και έβγαζαν πλαστά πιστοποιητικά θρησκεύματος. Λίγους μήνες μετά, η κυβέρνηση ανακάλυψε τους ιερείς και τους καταδίκασε σε φυλάκιση για τις παράνομες βαπτίσεις. Τα ονόματα που έπαιρναν οι Εβραίοι ανήκαν σε Χριστιανούς οι οποίοι είχαν πεθάνει. Μετά την εκτύπωση του πιστοποιητικού, οι καλόγριες έδιναν τα πιστοποιητικά σε Εβραίους οι οποίοι πλησίαζαν στην ηλικία των νεκρών. Σε όποιες καλόγριες είχαν αμφιβολίες για τη δράση τους, οι ιερείς τις συμβούλευαν: "Σε περίπτωση αμφιβολίας: Η φιλανθρωπία είναι η μόνη προτεραιότητα".

Στις 19 Μαρτίου 1944, τα ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Βουδαπέστη. Οι περισσότεροι χριστιανοί φοβήθηκαν για τις συνέπειες και σταμάτησαν να βοηθούν και να κρύβουν τους Εβραίους. Η οργάνωση της Margit συνέχισε τη δράση της υπό την αιγίδα του Ερυθρού Σταυρού, σε μέρη με μεγάλη συγκέντρωση εβραϊκού πληθυσμού. Λίγους μήνες αργότερα, οι ναζιστικές κυβερνήσεις ηττήθηκαν και οι καλόγριες υπό τον φόβο των αντιποίνων και των διώξεων από τις νέες κυβερνήσεις, σκόρπισαν στις τέσσερις γωνίες του κόσμου. Σήμερα η δράση τους βρίσκεται κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις Φιλιππίνες και στην Ταϊβάν.

Το Ίδρυμα Yad Vashem ανακήρυξε την Margit Slachta ως μία από τους Δίκαιους των Εθνών για τις προσπάθειες διάσωσης των Εβραίων.

"Στέκομαι χωρίς κανένα συμβιβασμό στη βάση των χριστιανικών αξιών: Αυτές οι αξίες είναι η αγάπη που μας υποχρεώνει να δεχτούμε τους φυσικούς νόμους για τους συνανθρώπους μας, χωρίς καμία εξαίρεση".