Διάλογος  δι-α-φωνούντων

“Πώς τα βλέπεις;” ρώτησε ο κουφός τον τυφλό,“Οπως τ’ ακούς’’, απάντησε εκείνος...’’
|
Open Image Modal
Westend61 via Getty Images

Μέγα το κατόρθωμα,

αναφωνεί ο μουγγός

Και συμφωνεί απολύτως

ο κουφός

Βασίλης Μαστρογιάννης, Τα Ε της Ζωής

Επειδή στην Ελλάδα ο [λεγόμενος] δημόσιος διάλογος δεν είναι τίποτ’άλλο από παράλληλους μονόλογους σε ώτα μη ακουόντων συνομιλητών, σκέφτηκα να συμβάλλω στο σχετικό πολιτικό [;] φαινόμενο με ορισμένες επισημάνσεις, εν είδει ερωτημάτων/αποριών.

- στις πολυρατσιστικές/πολυφυλετικές κοινωνίες του μέλλοντος [Πασκάλ Μπρυκνέρ] θα ζούμε όλοι μαζί ή χώρια και σε απόσταση [ο καθένας με τους όμοιούς του];

- οι συμπολίτες του μέλλοντος [συγγενείς, γείτονες] ούτε θ’ αγαπιούνται, ούτε θα μισιούνται, ούτε θα νοιάζονται ο ένας για τον άλλον, απλώς θα έχουν τα δικαιώματα στην απομόνωση και στη μη-δέσμευση από οποιαδήποτε ευθύνη για τους ανήκοντες αλλού;

- η σύμμειξη/συμβίωση/συνύπαρξη με άτομα διαφορετικής προέλευσης θα θεωρείται “προδοσία” της λευκότητας ή της μη-λευκότητας των προγόνων;

- η ατομική συνείδηση θα εξαρτάται από συλλογικούς προσδιορισμούς του “Καλού” και το ρόλο του τιμωρού[λυντσαρίσματος] για τους αποκλίνοντες θα αναλαμβάνουν τα social media;

- η απαγόρευση να μπούμε, ακόμα και ηθικά, στη θέση του ’Αλλου [ο πλούσιος στου φτωχού, ο λευκός στου μαύρου κλπ] δεν είναι φανερό ότι καταργεί την ενσυναίσθηση, ως ίδιον της διανθρώπινης επαφής;

- οι νεο-baby boomers της απόλυτης ελευθερίας δεν θα δεσμεύονται από κανένα κανόνα και όριο;

- ο ρατσισμός από πάνω [των εξουσιαστών] και ο ρατσισμός από κάτω [των υπεξούσιων] θ’αποτρέπουν κάθε προσπάθεια συμφιλίωσης γιατί ο διαρκής πόλεμος ευνοεί τους φανατικούς και τους ιδεοληπτικούς [που προτιμούν τους τοίχους από τους δια-δρόμους];

- πολλοί που δηλώνουν ότι εχθρός τους είναι ο [άυλος] καπιταλισμός μήπως στην πραγματικότητα εχθρεύονται το [υλικό] πρόσωπο του Άλλου;

-ο ταυτοτισμός με [πεθαμένα; νεκραναστημένα;] είδωλα μπορεί να υπερβαίνει την Ιστορία της Ανθρωπότητας;

- θ’ανεχτούμε αστυνόμευση της γλώσσας, της σκέψης, των αισθημάτων λόγω των περιορισμών μιάς politically correct παράνοιας;

Νομίζω ότι η παγκόσμια [;] ιδιογλώσσα [globish] δια-μορφώνει ιμάντες απρόσωπων σχέσεων και μεταμφιεσμένων προ-θέσεων μεταξύ ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν πλέον καμία προσδοκία  από τους συν-ανθρώπους τους κι έχουν αφεθεί στην επικυριαρχία των νέων τεχνολογιών και των νέων μύθων.

Θα επανέλθουμε...

ΥΓ. “Πώς τα βλέπεις;” ρώτησε ο κουφός τον τυφλό

“Οπως τ’ ακούς’’, απάντησε εκείνος...’’

[Ν.Γ.Μουρτζούχος, Οδοιπορικό ιδεών-γνωμικός λόγος