Οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ έχουν μέχρι σήμερα τον έλεγχο και στα δύο σώματα του Κογκρέσου (Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία) και τον Δημοκρατικό Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο. Αυτή η διευρυμένη εξουσία όμως μπορεί να χαθεί με τις ενδιάμεσες εκλογές της 8ης Νοεμβρίου.
Οι Ρεπουμπλικάνοι φαίνεται πως έχουν ισχυρές πιθανότητες να κερδίσουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων καθώς εμφανίζουν ενισχυμένα δημοσκοπικά ποσοστά με τους πολίτες απογοητευμένους από την πορεία της οικονομίας. Ωστόσο, οι Δημοκρατικοί εργάζονται για να διατηρήσουν τις έδρες τους, κάνοντας εκστρατεία προβάλλοντας ζητήματα Δημοκρατίας και δικαιωμάτων.
Η εικόνα είναι πιο συγκεχυμένη για τον έλεγχο της Γερουσίας, όπου οι Ρεπουμπλικάνοι διεκδικούν επίσης να ανακτήσουν τον έλεγχο. Η διαφορά μεταξύ των υποψηφίων των δύο κομμάτων σε βασικές Πολιτείες είναι οριακή και ο ηγέτης του Grand Old Party (δηλαδή των Ρεπουμπλικάνων) στο Σώμα, Μιτς ΜακΚόνελ, είπε πως οι πιθανότητες να κερδίσουν είναι 50-50.
Σημειώνεται πως στις ενδιάμεσες εκλογές και οι 435 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων διεκδικούνται εκ νέου όπως και 35 έδρες της Γερουσίας ενώ εκλέγονται και 36 κυβερνήτες Πολιτειών.
Τι θα σημαίνουν όμως πιθανές νίκες των Ρεπουμπλικάνων; Ή αλλιώς ποιο το διακύβευμα σε αυτές τις ενδιάμεσες εκλογές;
Αν ”αλλάξει χέρια” η Βουλή των Αντιπροσώπων
Οι Δημοκρατικοί, με επικεφαλής την Πρόεδρο της Βουλής Νάνσι Πελόζι, έχουν την πλειοψηφία από το 2018, όταν κέρδισαν τον έλεγχο στις τότε ενδιάμεσες εκλογές επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ.
Οι Ρεπουμπλικάνοι θα μπορούσαν να πάρουν ξανά τον έλεγχο της Βουλής κερδίζοντας μόλις πέντε έδρες περισσότερες από όσες έχουν δεκάδες ανταγωνιστικές Πολιτείες.
Η...ιστορία δίνει επίσης στους Ρεπουμπλικάνους λόγους να είναι αισιόδοξοι. Στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, το κόμμα που είχε εκλέξει πρόεδρο χάνει έδρες Κογκρέσο σχεδόν σε κάθε ενδιάμεση εκλογική αναμέτρηση που έχει διεξαχθεί κατά την πρώτη θητεία ενός προέδρου.
Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι ”κερδίσουν” τη Βουλή η κοινοβουλευτική ομάδα τους θα εκλέξει τον νέο πρόεδρο του Σώματος που θα αναλάβει καθήκοντα στις 3 Ιανουαρίου 2023. Θα διοικούν κάθε επιτροπή και θα αποφασίζουν ποια νομοσχέδια θα πηγαίνουν προς ψήφιση.
Πώς θα είναι η Βουλή υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικάνων
Ο αρχηγός της Κ.Ο., Κέβιιν Μακάρθι, έχει ήδη παρουσιάσει τη ”Δέσμευσή προς την Αμερική”, που περιλαμβάνει μια σειρά από πολιτικές για τομείς όπως η οικονομία, η ασφάλεια των συνόρων κ.α. που θα τεθούν προς ψήφιση και κατά τις πρώτες ημέρες των εργασιών της επόμενης θητείας του Κογκρέσου.
Επίσης, η ”επιστροφή” των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή θα σηματοδοτούσε μια νίκη του Τραμπ, ο οποίος μάχεται ενάντια των προσπαθειών των Δημοκρατικών να τον καταστήσουν υπεύθυνο για τη εισβολή στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων που αναμένεται να επιστρέψουν στα έδρανα της Βουλής το 2023, μαζί με τους περισσότερους από αυτούς που ελπίζουν να κερδίσουν μια πρώτη θητεία, είναι πιστοί στον Τραμπ και έχουν ακολουθήσει το παράδειγμά του σε πολιτικές που ευαγγελίζονται και αναπαράγουν πολλές ακόμη θέσεις του.
Μεταξύ αυτών των συμμάχων του Τραμ και είναι ακροδεξιοί όπως η Μάρτζορι Γκριν από την Τζώρτζια η οποία αποβλήθηκε από Επιτροπές της Βουλής από τους Δημοκρατικούς λόγω της ακραίας ρητορικής της. Η Γκριν ήταν στο πλευρό το Μακάθρι όταν παρουσίασε την ”Δέσμευση προς την Αμερική” στην Πενσυλβάνια τον περασμένο μήνα.
Τι θα σήμαινε για τον Μπάιντεν μια Βουλή υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικάνων
Οι προτεραιότητες που έχει θέσει η διοίκηση Μπάιντεν για σειρά θεμάτων που αφορούν την ίδια την Δημοκρατία και τα δικαιώματα στις ΗΠΑ (όπως η δυνατότητα για άμβλωση, τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τον αυστηρότερο έλεγχος των όπλων) θα παραμεριστούν αμέσως.
Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος- αν όχι όλο- της πολιτικής ατζέντας του προέδρου θα ήταν ουσιαστικά ”νεκρό” για τα επόμενα δύο και τελευταία χρόνια της θητείας του.
Ωστόσο, τίποτα δεν γίνεται νόμος χωρίς την υπογραφή του Μπάιντεν.
Νομοσχέδια για τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης, την αύξηση του ανώτατου ορίου του χρέους και την αντιμετώπιση στρατιωτικών ζητημάτων είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της κυβέρνησης. Αυτά τα νομοσχέδια είναι πιθανό να προκαλέσουν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων και των τελευταίων με τον Λευκό Οίκο.
Ο Μπάιντεν, ο οποίος υπηρέτησε στη Γερουσία για δεκαετίες, έχει συχνά ”διαφημίσει” τα διακομματικά του διαπιστευτήρια και έχει πει ότι θέλει να συνεργαστεί με τους Ρεπουμπλικάνους.
Αλλά φαίνεται πως οι τελευταίοι δεν έχουν διάθεση για κάτι τέτοιο αφού έχουν δηλώσει πως θέλουν να ασκήσουν σκληρή αντιπολίτευση στον αμερικανό πρόεδρο.
Ο έλεγχος της Γερουσίας
Ενώ η Γερουσία μπορεί να περάσει υπό τον έλεγχο του ενός ή του άλλου κόμματος σε αυτές τις ενδιάμεσες εκλογές το κόμμα της πλειοψηφίας είναι πιθανό να έχει πολύ μικρά περιθώρια ελιγμών.
Αυτό σημαίνει ότι ο Μπάιντεν θα μπορέσει να βρει ένα-έστω περιορισμένο- κοινό έδαφος ανεξαρτήτως του ποιος ελέγχει το Σώμα.
Πολλά άλλωστε από τα νομοθετικά επιτεύγματα του Μπάιντεν ήταν το προϊόν διακομματικών διαπραγματεύσεων στη Γερουσία.
Ωστόσο, μια Γερουσία υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων θα μπορούσε να εγκρίνει νομοσχέδια που αποστέλλονται από τη Βουλή που ίσως ελέγχουν, ασκώντας πολιτική πίεση στον Μπάιντεν.
Επίσης οι Ρεπουμπλικάνοι θα ανακτούσαν τον έλεγχο των επιτροπών και μαζί την εξουσία να διεξάγουν έρευνες και να εποπτεύουν τη διοίκηση.
Μια ”Ρεπουμπλικανική Γερουσία” θα μπορούσε επίσης να κάνει τη ζωή δύσκολη για τον Μπάιντεν εμποδίζοντας ή καθυστερώντας την έγκριση των υποψηφίων του προέδρου για το δικαστικό και το εκτελεστικό τμήμα.
Σε περίπτωση νίκης των Δημοκρατικών
Εάν οι Δημοκρατικοί διατηρήσουν τον έλεγχο της Γερουσίας και οι Ρεπουμπλικάνοι ”πάρουν” τη Βουλής τα δύο Σώματα είναι απίθανο να βρουν πολλά κοινά σημεία. Εάν οι Δημοκρατικοί καταφέρουν να διατηρήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή και στη Γερουσία, πιθανότατα θα επανεκκινούσαν τις διαπραγματεύσεις για ορισμένα από τα θέματα της ατζέντας του Μπάιντεν που δεν εγκρίθηκαν μέχρι τώρα, συμπεριλαμβανομένου του νέου πακέτου κοινωνικών και οικονομικών προγραμμάτων που δεν προχώρησαν εν μέσω εσωτερικών διαφωνιών στο Δημοκρατικό Κόμμα.