Αυτή τη φορά δεν αφορά κάποια βόμβα ή ρουκέτα της Χαμάς. Η τελευταία απειλή που εντόπισε το Ισραήλ δεν είναι άλλη από την παλαιστινιακή σημαία.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι ισραηλινές αρχές κάνουν τα πάντα για να μποϊκοτάρουν την έπαρση της παλαιστινιακής σημαίας. Οι Παλαιστίνιοι πολίτες του Ισραήλ βλέπουν αυτή την εκστρατεία κατά της σημαίας τους ως άλλη μια προσβολή της εθνικής τους ταυτότητας και των δικαιωμάτων τους ως μειονότητα στο εβραϊκό κατά πλειοψηφία κράτος.
«Η παλαιστινιακή σημαία υπενθυμίζει στους Ισραηλινούς ότι υπάρχει ένα άλλο έθνος εδώ και μερικοί άνθρωποι δεν το θέλουν», δηλώνει ο Τζαφάρ Φαράχ, ο επικεφαλής της Mossawa, μιας ομάδας υπεράσπισης των δικαιωμάτων των Παλαιστίνιων πολιτών του Ισραήλ.
Η αστυνομία στην κηδεία της παλαιστινιο-αμερικανίδας δημοσιογράφου του Al Jazeera, Σιρίν Aμπου Aκλέχ στην ανατολική Ιερουσαλήμ τον περασμένο μήνα άρπαξε παλαιστινιακές σημαίες που κρατούσαν στα χέρια τους οι πενθούντες, σύμφωνα με πληροφορίες, μετά από σχετική εντολή του αρχηγού της αστυνομίας.
Δύο ισραηλινά πανεπιστήμια επικρίθηκαν από εθνικιστές επειδή επέτρεψαν να κυματίζουν παλαιστινιακές σημαίες σε εκδηλώσεις στην πανεπιστημιούπολη. Ο Ισραελ Κατς, ανώτερος βουλευτής της αντιπολίτευσης, προέτρεψε τους Παλαιστινίους-Ισραηλινούς φοιτητές που κυματίζουν τη σημαία, να θυμούνται τον πόλεμο που οδήγησε στην ίδρυση του Ισραήλ το 1948, λέγοντας ότι οι Εβραίοι «ξέρουν πώς να προστατεύουν τον εαυτό τους και την έννοια του εβραϊκού κράτους».
Μια ομάδα που προωθεί την ειρινική συνύπαρξη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών ύψωσε την παλαιστινιακή σημαία δίπλα στην ισραηλινή σε έναν πολυώροφο κτήριο έξω από το Τελ Αβίβ, με τις ισραηλινές αρχές να την αφαιρούν μόλις λίγες ώρες αργότερα.
Αυτά τα γεγονότα κλιμακώθηκαν με την εκστρατεία των βουλευτών της αντιπολίτευσης να απαγορεύσουν την έπαρση της παλαιστινιακής σημαίας σε ιδρύματα που υποστηρίζονται με κρατική χρηματοδότηση, στα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων πανεπιστήμια και νοσοκομεία. Το νομοσχέδιο εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία στην πρώτη ψηφοφορία την Τετάρτη με 63 υπέρ και 16 κατά, αν και πολλά κόμματα απ′ τον κυβερνητικό συνασπισμό απουσίαζαν κάτι που σημαίνει ότι η κυβέρνηση μπορεί να επιδιώξει να εμποδίσει το νομοσχέδιο να προχωρήσει.
«Στο κράτος του Ισραήλ υπάρχει χώρος για μία σημαία: την ισραηλινή σημαία», είπε ο Έλι Κοέν, ο βουλευτής που πρότεινε το νομοσχέδιο, καθώς έδειξε μια ισραηλινή σημαία αναρτημένη πίσω του στο κοινοβούλιο. «Αυτή είναι η μόνη σημαία που θα υπάρχει εδώ», είπε καταχειροκροτούμενος από ορισμένους βουλευτές.
Σύμφωνα με την Adalah, μια ομάδα υπεράσπιστης των νομικών δικαιωμάτων για τους Παλαιστίνιους Ισραηλινούς, ο κυματισμός της σημαίας δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα σύμφωνα με την ισραηλινή νομοθεσία. Ένα αστυνομικό διάταγμα παρέχει στους αξιωματικούς το δικαίωμα να κατάσχουν μια σημαία εάν «αυτές οδηγούν σε περιστατικά διατάραξης της δημόσιας τάξης ή παραβίασης της ειρήνης».
Οι Παλαιστίνιοι πολίτες του Ισραήλ αποτελούν το 20% του πληθυσμού. Η σχέση τους με το κράτος του Ισραήλ παραμένει ταραχώδης από τη δημιουργία του το 1948, όταν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι τράπηκαν σε φυγή ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Όσοι παρέμειναν έγιναν πολίτες, αλλά αντιμετωπίζονταν με καχυποψία από ορισμένους Ισραηλινούς λόγω των δεσμών τους με τους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και την ανατολική Ιερουσαλήμ, εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής το 1967. Αυτή η καχυποψία εμβαθύνθηκε πέρυσι, όταν ξέσπασε βία σε μικτές εβραιοαραβικές πόλεις, με λεηλασίες και επιθέσεις και από τις δύο πλευρές.
Οι Παλαιστίνιοι πολίτες προσπαθούν να ενσωματωθούν στην ισραηλινή κοινωνία, φτάνοντας στα υψηλότερα κλιμάκια σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της υγείας, της εκπαίδευσης και της δημόσιας υπηρεσίας. Ένα αραβικό ισλαμιστικό κόμμα για πρώτη φορά στην ιστορία είναι πλέον μέλος κυβερνητικού συνασπισμού. Αλλά οι Παλαιστίνιοι στο Ισραήλ είναι γενικά φτωχότεροι και λιγότερο μορφωμένοι από τους Εβραίους Ισραηλινούς και υφίστανται μακροχρόνιες διακρίσεις στη στέγαση, την κρατική χρηματοδότηση και τα δημόσια έργα.
Αν και έγιναν τα τελευταία χρόνιια προσπάθειες να αντιμετωπιστεί αυτό το κοινωνικο-οικονομικό χάσμα, τα δικαιώματα των Παλαιστινίων έχουν σταδικά διαβρωθεί την στιγμή που το ισραηλινό εθνικιστικό αίσθημα έχει αυξηθεί.
«Είναι δικαίωμά μας να υψώσουμε την παλαιστινιακή μας σημαία», δήλωσε η Aλίν Nασρά, ακτιβίστρια και φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. «Αυτό είναι κάτι που μας διακρίνει ως μειονότητα μέσα στο Ισραήλ».
Ο Ιτζχάκ Ράιτερ, πρόεδρος της Ένωσης Μέσης Ανατολής και Ισλαμικών Σπουδών του Ισραήλ, υποστηρίζει ότι ο σάλος κατά της σημαίας αντανακλά τους φόβους ορισμένων Ισραηλινών ότι «χάνουν το κράτος τους», από τον παλαιστινιακό εθνικισμό εντός των συνόρων του Ισραήλ.
Ανέφερε προηγούμενους νόμους που απαγορεύουν στην κυβέρνηση ή τους θεσμούς να εορτάζουν την Ημέρα της Ανεξαρτησίας του Ισραήλ ως ημέρα πένθους ή τον νόμο του εβραϊκού κράτους που προσπάθησε να ενισχύσει τον χαρακτήρα του Ισραήλ ως εβραϊκού κράτους, αλλά τον οποίο οι Παλαιστίνιοι πολίτες θεωρούσαν περαιτέρω υποβάθμιση του καθεστώτος τους και πλήγμα για την εθνική τους ταυτότητα. Τα εθνικά σύμβολα του Ισραήλ - η μενορά, το αστέρι του Δαβίδ στη σημαία του - δεν περιλαμβάνουν παλαιστινιακά ή αραβικά σύμβολα και ο ύμνος του Ισραήλ μιλά για τη λαχτάρα της εβραϊκής ψυχής.
Η σημαία, είπε ο Ράιτερ, «συμβολίζει τον εχθρό, αλλά το να κυματίζεις τη σημαία, για όσους την αντιτίθενται, είναι επιζήμιο για την ισραηλινή κυριαρχία».
Το Ισραήλ κάποτε θεωρούσε την παλαιστινιακή σημαία ως μια σημαία ”τρομοκρατικής ομάδας” που δεν διαφέρει από την παλαιστινιακή Χαμάς ή τη λιβανέζικη σιιτική Χεζμπολάχ. Αλλά αφού το Ισραήλ και οι Παλαιστίνιοι υπέγραψαν μια σειρά από προσωρινές ειρηνευτικές συμφωνίες γνωστές ως Συμφωνίες του Όσλο, η σημαία αναγνωρίστηκε ως αυτή της Παλαιστινιακής Αρχής.
Η αριστερή εφημερίδα Haaretz επικρίνει το νομοσχέδιο κατά της σημαίας, λέγοντας ότι το Ισραήλ είχε μια «εμμονή» με αυτή επειδή θυμίζει στη χώρα το «αμάρτημα της κατοχής» των εδαφών που ζητούν οι Παλαιστίνιοι για ένα μελλοντικό κράτος τους.
Με τις ειρηνευτικές συνομιλίες μια μακρινή ανάμνηση και την κατοχή να διαιωνίζεται, η μάχη για τη σημαία δείχνει πόσο απέχει από την πραγματικότητα η ιδέα ενός παλαιστινιακού κράτοθς, με την εθνικιστική αφήγηση στο Ισραήλ να γίνεται όλο και περισσότερο η κυριάρχη τάση.
Ο Ρόνι Σακέντ, από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Harry S. Truman της Ιερουσαλήμ για την Προώθηση της Ειρήνης, είπε ότι θυμάται μια εποχή που οι πολιτικοί φορούσαν καρφίτσες στο πέτο που έφεραν τόσο την Ισραηλινή όσο και την Παλαιστινιακή σημαία και ότι ακόμη και ο φιλοπόλεμος πρώην πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο σημερινός επικεφαλής της η αντιπολίτευση και ο μακροβιότερος ηγέτης του Ισραήλ, είχε μια παλαιστινιακή σημαία κρεμασμένη πίσω του κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων με την παλαιστινιακή ηγεσία, όταν οι σχέσεις μεταξύ των πλευρών ήταν λιγότερο παγωμένες.
«Αν φοβόμαστε την παλαιστινιακή σημαία», είπε, «σημαίνει ότι φοβόμαστε να κάνουμε οποιοδήποτε ειρήνη με τους Παλαιστίνιους».
Πηγή: Associated Press