Αρειος Πάγος: Τέλος στις μηνύσεις εναντίον εκπαιδευτικών και γιατρών από αντιεμβολιαστές

Με εγκύκλιό του, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Βασίλης Πλιώτας, ζητά να μην κινείται η αυτόφωρη διαδικασία.
Open Image Modal
Συγκέντρωση αντιεμβολιαστών στο Σύνταγμα, στις 29 Αυγούστου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/ EUROKINISSI

Οριστικό τέλος στις μηνύσεις κατά δασκάλων, καθηγητών, γιατρών και νοσηλευτών, από αντιεμβολιαστές που αρνούνται να τηρήσουν τα μέτρα κατά του κορονοϊού, θέτει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Με εγκύκλιό του, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Βασίλης Πλιώτας, δίνει σε όλους τους συναδέλφους του, εισαγγελείς Εφετών και Πρωτοδικών, σαφείς οδηγίες και ζητά να μην κινείται η αυτόφωρη διαδικασία και να μην προσάγονται ενώπιον των δικαστικών αρχών, εκπαιδευτικοί, γιατροί ή άλλοι πολίτες, όταν μηνύονται από αντιεμβολιαστές, με «εμφανή την πρόθεση να αποτρέψουν την εφαρμογή και την τήρηση των μέτρων που έχουν θεσμοθετηθεί από την πολιτεία, για την αντιμετώπιση της διάδοσης της νόσου». Οποιοι παραλαμβάνουν σχετικές μηνύσεις, αστυνομικοί ή άλλοι ανακριτικοί υπάλληλοι, καλούνται να μην κινούν καμία δικαστική διαδικασία, πριν ειδοποιήσουν τον αρμόδιο εισαγγελέα.

Παράλληλα, ο κ. Πλιώτας αναφέρεται και στις περιπτώσεις πλαστών πιστοποιητικών, που μπορεί να κατευθύνονται -εκτός άλλων- και στην οικονομική εκμετάλλευση ανυποψίαστων πολιτών και καλεί τις εισαγγελικές αρχές να προχωρούν στην παραδειγματική τιμωρία όσων παραβαίνουν τον νόμο. Οπως τονίζει χαρακτηριστικά στην εγκύκλιό του, οι πολίτες μπορούν να έχουν την άποψη τους για τα εμβόλια, αλλά δεν μπορούν να παραβαίνουν τον νόμο σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, των ευσυνείδητων πολιτών και των δημοσίων λειτουργών, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Η Εισαγγελική εγκύκλιος

Τις τελευταίες ημέρες έλαβαν δημοσιότητα περιστατικά στα οποία εμφανίζονται πρόσωπα εμφορούμενα από ιδέες αμφισβήτησης των παραδοχών της ιατρικής επιστημονικής κοινότητας για τα εμβόλια κατά της πανδημίας του κορονοϊού COVID-19 (”αντιεμβολιαστές”, αρνητές της πανδημίας κ.λπ.), να στρέφονται, κυρίως, κατά εκπαιδευτικών λειτουργών (δασκάλων και καθηγητών), ιατρών, νοσηλευτών και υπαλλήλων των εν γένει δομών υγείας, υποβάλλοντας εναντίον τους εγκλήσεις και μηνύσεις, με εμφανή την πρόθεση να αποτρέψουν την εφαρμογή και την τήρηση των μέτρων που έχουν θεσμοθετηθεί από την πολιτεία για την αντιμετώπιση της διάδοσης της νόσου.

Η αρνητική όμως αυτή τακτική μπορεί να επιφέρει πολλαπλές αρνητικές συνέπειες τόσο για τα καθών στρέφεται πρόσωπα αλλά και ευρύτερα για το κοινωνικό σύνολο.

Να αποτελέσει αφορμή αδικαιολόγητης προσωπικής ταλαιπωρίας ευσυνείδητων δημόσιων λειτουργών, που εκτίθενται στον κίνδυνο προσαγωγών και συλλήψεων, να διαταράξει την ομαλή διεξαγωγή του εκπαιδευτικού έργου ή αναλόγως μιας δημόσιας υγειονομικής υπηρεσίας και ακόμη, με εξελισσόμενη την αλληλουχία των καταστάσεων, να συμβάλλει στον κίνδυνο νόσησης από τον κορονοϊό COVID-19, δηλαδή βλάβης της υγείας ή της ζωής στο κοινωνικό περιβάλλον και σ′ αυτό ακόμη το ευαίσθητο μαθητικό περιβάλλον.

Κατόπιν των προαναφερθέντων, αδήριτη παρίσταται η ανάγκη και ασφαλώς συνιστά εισαγγελικό καθήκον και υποχρέωση να επιδεικνύετε ιδιαίτερη προσοχή στον χειρισμό τέτοιων υποθέσεων, ήδη, από το πρώιμο στάδιο υποβολής έγκλησης ή μήνυσης, προεχόντως, των προσχηματικών ή και κακόβουλων, απευθύνοντας σαφείς οδηγίες προς όλους τους ανακριτικούς υπαλλήλους της περιφέρειάς σας.

Ειδικότερα:

Ι. Όταν ο ανακριτικός υπάλληλος λάβει έγκληση, μήνυση και εν γένει καταγγελία κατά εκπαιδευτικού λειτουργού, ιατρού, νοσηλευτή ή εργαζομένου σε δομή υγείας, με περιεχόμενο που άπτεται των προηγουμένων, πάραυτα θα ενημερώνει τηλεφωνικά τον αρμόδιο εισαγγελέα (εισαγγελέα υπηρεσίας – ποινικής δίωξης) και θα αναμένει τις συγκεκριμένες οδηγίες του, χωρίς στο μεταξύ να προβαίνει σε ενέργεια εναντίον του μηνυόμενου προσώπου, δηλαδή σε σύλληψη για αυτόφωρο αδίκημα ή και προσαγωγή του λόγω υπονοιών διάπραξης εγκληματικής ενέργειας (κατά τα άρθρα 74 § 1 εδ. θ και 95 ΠΔ 141/1991). Μετά τη λήψη των οδηγιών θα συμμορφώνεται απολύτως με το περιεχόμενο αυτών.

ΙΙ. Ο Εισαγγελέας, αφού ενημερωθεί για το επακριβές περιεχόμενο της καταμήνυσης, ζητώντας ενδεχομένως και πλείονες πληροφορίες για τις ιδιαίτερες περιστάσεις υπό τις οποίες αυτή υποβλήθηκε και την αφορμή που την προκάλεσε, θα αξιολογεί (σύμφωνα με το δικονομικό καθήκον και τη λειτουργική αποστολή του) την ύπαρξη ή μη ενδείξεων βασιμότητας και θα αξιοποιεί την εισαγγελική εμπειρία του για να διαγνώσει και, τον τυχόν, προσχηματικό χαρακτήρα της καταγγελίας, ώστε να δώσει τις προσήκουσες ανάλογες κατευθύνσεις για τον περαιτέρω χειρισμό της.

Τονίζεται ότι και στην περίπτωση ακόμη που καταγγέλλεται φερόμενο ως επ′ αυτοφώρω τελεσθέν πλημμέλημα, η ρύθμιση του άρθρου 417 ΚΠΔ παρέχει τη δικονομική δυνατότητα στον εισαγγελέα, να κρίνει ότι συντρέχουν λόγοι να μην εφαρμοστεί η συνοπτική διαδικασία του αυτοφώρου και να διατάξει, συνακόλουθα, να μη συλληφθεί και να μην προσαχθεί ο μηνυόμενος, η δε υποβολή - διαβίβαση της μήνυσης ή έγκλησης να επακολουθήσει.

Ο εισαγγελέας, ως οιονεί ”κυρίαρχος της ποινικής προδικασίας”, θα λάβει υπόψη του και θα συνεκτιμήσει, εκτός των άλλων, τα κίνητρα της συμπεριφοράς του μηνυτή, καθώς και την ανάγκη έννομης προστασίας του μηνυόμενου, πιστού στο καθήκον, δημόσιου λειτουργού της εκπαίδευσης ή της υγείας, εν μέσω προσπαθειών της πολιτείας και της κοινωνίας να αντιμετωπισθεί η πανδημία του κορονοϊού.

ΙΙΙ. Υπενθυμίζονται και τα διαλαμβανόμενα σε προγενέστερες, πρόσφατες, εγκυκλίους μας και, ιδίως, η επιβαλλομένη προσπάθεια εξιχνίασης τυχόν ”κυκλωμάτων” που αναπτύσσουν την εγκληματική δραστηριότητα αναφορικά με την παραγωγή πλαστών ή ψευδών κατά περιεχόμενο πιστοποιητικών εμβολιασμού ή νόσησης.

Επισημαίνομε δε ακόμη και την ανάγκη ελέγχου της δημιουργίας πυρήνων προπαγάνδας και δράσης από επιτήδειους υπαίτιους που με το περίβλημα αντιεμβολιαστικών θεωρήσεων και ιδεών, δρασκέλισαν ήδη το κατώφλι της νομιμότητας και εκδήλωσαν ή θα επιχειρήσουν να αναπτύξουν δραστηριότητες με συμπεριφορές απτόμενες των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα (πρβλ. άρθρα 169, 183, 186, 330, 386 κ.ά.), που μπορεί να κατευθύνονται, εκτός άλλων, και στην οικονομική εκμετάλλευση ανυποψίαστων συνανθρώπων μας.

Τέλος, αναντίρρητα είναι σεβαστή η ελευθερία και αναφαίρετο το δικαίωμα του καθενός να έχει τις προσωπικές απόψεις και ιδέες του για τα εμβόλια κατά του κορονοϊού COVID-19, τούτο όμως δεν σημαίνει ότι οι θεωρήσεις αυτές του παρέχουν, επ’ ουδενί, το δικαίωμα να τις εκδηλώνει με αντικοινωνική συμπεριφορά και να τις μετουσιώνει προβαίνοντας σε πράξεις που υπερβαίνουν τα όρια του νόμου και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κυρωτικών κανόνων του ποινικού δικαίου».