Οι οδηγίες ήταν αυστηρές για όσους δημοσιογράφους ήθελαν να καλύψουν την άφιξη του Προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα: Eκτός από την απαραίτητη διαπίστευση έπρεπε να είμαστε 8 ή ώρα, δυόμισι ώρες πριν την άφιξη του δηλαδή, στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Βρεθήκαμε στην άγνωστη για τους περισσότερους πύλη 9,στολισμένη για την περίσταση με εορταστικές σειρές από αμερικάνικες και ελληνικές σημαίες. Περάσαμε από εξονυχιστικούς ελέγχους ασφαλείας, παρόμοιους αλλά πολύ πιο αυστηρούς με αυτούς που θα περνούσαμε για μια πτήση εξωτερικού: Διπλό σωματικό έλεγχο, πέρασμα από ειδικό μαγνητικό μηχάνημα και έλεγχο όλων των προσωπικών αντικειμένων για να βρεθούμε ανάμεσα σε τουλάχιστον 50 ακόμα Έλληνες και ξένους συναδέλφους σε ένα μικρό δωματιάκι με μερικούς ταλαιπωρημένους καναπέδες. Η μεγάλη αναμονή, οι πολλαπλοί έλεγχοι και (πιθανώς) η έλλειψη καφέ, όξυναν τα πνεύματα. «Θέλω το μπουφάν μου!Θέλω το μπουφάν μου» ωρυόταν κάποιος μπροστά σε έναν ατάραχο αστυνομικό ο οποίος είχε αναλάβει να μας κρατήσει μέσα στην αίθουσα μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες προετοιμασίες.
Από τα τζάμια χαζεύαμε τις τελευταίες λεπτομέρειες: Την πολυπληθή ασφάλεια του Προέδρου Ομπάμα- όλοι άντρες ντυμένοι με μαύρα κοστούμια και χρυσή καρφίτσα στο πέτο, που μπαινόβγαιναν από το διπλανό μας δωμάτιο κρατώντας την πόρτα ερμητικά κλειστή (μάταια προσπαθούσαμε να ξεκλέψουμε καμια εικόνα) και τις δυνάμεις της αστυνομίας που σιγα-σιγά έπαιρνε τις θέσεις της στον τροχοδιάδρομο. Καθώς περνούσε η ώρα το δωμάτιο γέμιζε όλο και πιο ασφυκτικά: Eργαζόμενοι της Πρεσβείας των Η.Π.Α.,η μπάντα της Αεροπορίας, ναύτες(!!), κι άλλη Αστυνομία.
Λίγο πριν τις 10 πήραμε τις θέσεις μας στην πίστα προσγείωσης, ανεβαίνοντας σε τρεις υπερυψωμένες πλατφόρμες για δημοσιογράφους, φωτογράφους και κάμερες. Ακριβώς επειδή όσοι ήμασταν εκεί δεν προλαβαίναμε μετά να πάμε στο Προεδρικό Μέγαρο ή στο Μέγαρο Μαξίμου υπήρχε πίεση χρόνου δημιουργώντας ουκ ολίγα ευτράπελα. Όσο ευτράπελο μπορεί να είναι βέβαια οτιδήποτε συμβαίνει με 8 συνολικά ορατούς ελεύθερους σκοπευτές στο φόντο- 4 σε κάθε background και ασφάλεια παντού.
Παρά το γεγονός ότι η live αναμετάδοση είχε δοθεί αποκλειστικά στην ΕΡT, δεν ήταν λίγοι οι συνάδελφοι που επέμεναν να κάνουν live χρησιμοποιώντας τα κινητά τους, ανάμεσα τους και ο δημοσιογράφος της Bild, ο οποίος προσπαθούσε απεγνωσμένα να πείσει πως δεν κάνει ζωντανή αναμετάδοση προκαλώντας την αντίδραση των υπευθύνων. Μετά, φυσικά ήρθε η ώρα του χαλιού- το βλέπαμε να στρώνεται και μετά να μαζεύεται, ξανά και ξανά, πριν την άφιξη του αεροσκάφους. Μάταια, απ’ ότι φάνηκε αργότερα, καθώς ακόμα και την ώρα που προσγειώθηκε ο Πρόεδρος το χαλί ήταν αλλού.
Παρά τις φωτογραφίες, ο Πρόεδρος Ομπάμα βιαζόταν. Με το που άνοιξε η πόρτα του εξαιρετικού εντυπωσιακού Air Force One, κατέβηκε σχεδόν κουτρουβαλώντας τις σκάλες, χαιρέτησε και μπήκε σχεδόν αμέσως στο τεθωρακισμένο (και τετραγωνισμένο) όχημα του, που ακούει στο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο The Βeast (σε ελευθερη μετάφραση "Το κτήνος") Στην υποδοχή ήταν ο νέος Πρέσβης των Η.Π.Α. Geoffrey Pyatt και η γυναίκα του Mary, καθώς και ο ιδιαίτερα υπερήφανος Υπουργός Αμύνης Πάνος Καμμένος, ενώ καταφέραμε να διακρίνουμε και τον Υπουργό Οικονομικών των Η.Π.Α Jack Lew. Φεύγοντας, με φόντο τα selfie των δημοσιογράφων μπροστά στο Air Force One, και ανάμεσα σε συνεργεία που πακετάριζαν τον εξοπλισμό τους ρωτήσαμε από περιέργεια ποια ξένα μέσα είχαν παρακολουθήσει την άφιξη. Περιέργως, μάθαμε οτι το ταξίδι του Ομπάμα ακολουθεί το δίκτυο HBO, γνωστό για τις απίστευτες σειρές μυθοπλασίας και τα εξαιρετικά ντοκιμαντέρ του. Αναμένουμε λοιπόν το πραγματικό House of Cards, σύντομα στις οθόνες μας.