ΥΠΠΟΑ: Άμεσα σωστικά μέτρα για το μνημείο του Αγρίππα στην Ακρόπολη

Υψώνεται στα δυτικά των Προπυλαίων.
Open Image Modal

Για την εξέλιξη της συνολικής υδραυλικής μελέτης που εκπονείται για τον Βράχο της Ακρόπολης, αλλά και για το έργο που έχει προγραμματιστεί να υλοποιηθεί στην βόρεια και την δυτική πλευρά του Βράχου, ενημερώθηκε η υπουργός Πολιτισμού, σε αυτοψία που πραγματοποίησε την Τετάρτη  16 Δεκεμβρίου. Η υλοποίησή του έργου προβλέπεται να ξεκινήσει εντός του Ιανουαρίου 2021. Το αντίστοιχο έργο στην ανατολική και νοτιοανατολική πλευρά του Παρθενώνα έχει ολοκληρωθεί.

Σχετικά με την εκπόνηση της υδραυλικής μελέτης και «τη μεγάλη ποσότητα και ταχύτητα, αλλά και τον τρόπο απορροής, με τον οποίο τα όμβρια ύδατα κατεισδύουν προς την δυτική κλιτύ από τα Προπύλαια, έγινε φανερό ότι θα πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ένα από τα κεντρικά σημεία αποστράγγισης, στο πλάτωμα δυτικά του μνημείου του Αγρίππα» τονίζει σε ανακοίνωση του το υπουργείο Πολιτισμού. 

«Με αφορμή την εκπόνηση της υδραυλικής μελέτης ετέθη το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ήδη από τον 19ο αιώνα το μνημείο του Αγρίππα, αφού εδώ και πολλά χρόνια διαπιστώνεται προϊούσα διαφορική καθίζηση εξαιτίας της απορροής και απορρόφησης των υδάτων».

Όπως εξήγησε ο πρόεδρος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, ακαδημαϊκός καθηγητής Μανόλης Κορρές «το βάθρο κατασκευασμένο από μάρμαρο του Υμηττού, παρουσιάζει κλίση από την κατακόρυφο και εξελισσόμενες δομικές αστοχίες εξαιτίας της διαφορικής καθίζησης στο θεμέλιό του από τον 19ο αιώνα, αφού μόνο το ανατολικό τμήμα του εδράζει στον σχιστολιθικό βράχο, ενώ το υπόλοιπο εδράζει πάνω σε επιχώσεις. Στο παρελθόν, έχουν λάβει χώρα επεμβάσεις δομητικής στερέωσης του μνημείου με συμπληρώματα από οπλισμένο σκυρόδεμα και κατασκευή αναλημματικού τοίχου από ακτίτη στην υπόβασή του, στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ αργότερα τοποθετήθηκαν σιδηρά στοιχεία στο άνω τμήμα του κορμού του. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έλαβε χώρα σφράγιση των αρμών των λίθων, όπως και η τοποθέτηση ρωγμόμετρων για την συστηματική παρακολούθηση του εύρους των ρηγματώσεων από την ΥΣΜΑ».

Open Image Modal
Μνημείο Αγρίππα

Τέλος «αποφασίστηκε η κατασκευή ικριώματος για την εξέταση των δομικών προβλημάτων και της παθολογίας του μνημείου, καθώς και η λήψη των άμεσων σωστικών για την αποστράγγιση και απορροή των υδάτων έμπροσθεν του βάθρου», καταλήγει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ.

Ποιό είναι το μνημείο του Αγρίππα 

Το μνημείο του Αγρίππα υψώνεται στα δυτικά των Προπυλαίων της Ακρόπολης, ακριβώς απέναντι από τη βόρεια πτέρυγα και την «Πινακοθήκη», και περίπου φθάνει σε ύψος τον πύργο του ναού της Αθηνάς Νίκης, που βρίσκεται στα νότιά του (πρόκειται για το μεγάλο τετράγωνο βάθρο που υψώνεται δίπλα στην πλατιά σκάλα μπροστά στα Προπύλαια). 

Κατασκευάσθηκε αρχικά προς τιμήν του βασιλιά Ευμένη Β΄ της Περγάμου, το 178 π.Χ., ύστερα από τη νίκη του στους Παναθηναϊκούς αγώνες.

Στο επάνω μέρος του υπήρχε χάλκινο τέθριππο, στο οποίο απεικονίζονταν ως ηνίοχοι ο ίδιος ο Ευμένης και ο αδελφός του, Άτταλος.

Στη συνέχεια, γύρω στο 27 π.Χ., το τέθριππο αυτό αντικαταστάθηκε από άλλο, που αναρτήθηκε από το δήμο των Αθηναίων προς τιμήν του Μάρκου Αγρίππα, γαμπρού του Αυγούστου, με αφορμή την ανέγερση στην Αγορά του ωδείου, που πρόσεφερε ο Αγρίππας στην Αθήνα.

Στη δυτική πλευρά του βάθρου υπάρχει ακόμα η επιγραφή: [Ο δη]μος Μ[αρκον] Αγρίππα[ν] | Λε[υκίου] υιόν | τρίς ύ[πατ]ον τον [ε]α[τ]ου | ε[υερ]γέτη[ν]. Κάτω από αυτή την επιγραφή διακρίνονται τα ίχνη παλαιότερης, η οποία προφανώς συνδεόταν με το τέθριππο του Ευμένη και σβήστηκε προκειμένου να χαρχθεί η νέα.

Από το μνημείο σήμερα σώζεται μόνο το βάθρο, κατασκευασμένο από γκριζογάλανο μάρμαρο Υμηττού και από λευκό πεντελικό μάραμαρο στη βάση και στην επίστεψή του. Είναι ορθογώνιο και κτισμένο κατά το ψευδοϊσόδομο σύστημα, που ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στην ελληνιστική εποχή. Έχει ορθογώνια βαθμιδωτή θεμελίωση, διαστάσεων 3,31 x 3,80 μ., με ύψος 4,50 μ., κατασκευασμένη από κροκαλοπαγείς λίθους και πωρόλιθους και επάνω της πατά το βάθρο, που έχει ύψος 8,91 μ. και στενεύει ελαφρά προς την κορυφή του.

Η μορφή του θυμίζει έντονα τα βάθρα άλλων μνημείων, επίσης ελληνιστικής εποχής, που είχαν αφιερωθεί σε μεγάλα ιερά, και κυρίως σε αυτό των Δελφών.