Ελλάδα δέχεσαι «επίθεση» (II)

Οι Ευρωπαίοι έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν, αφού τους σερβίραμε τη λύση στο πιάτο. Μας απέκλεισαν με όλους αυτούς εντός και το έκαναν να φανεί ως αναγκαίο κακό! Η αλήθεια είναι αυτή που δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Γερμανίδα Καγκελάριος: «Η Ελλάδα θα πρέπει να μάθει να ζει με αυτό»! Στα δύσκολα, λοιπόν, ο καθένας «κοιτάζει την πάρτη του» και εμείς ακόμα τρέφουμε αυταπάτες με σκέψεις περί συλλογικής, ευρωπαϊκής ευθύνης.
|
Open Image Modal
Pacific Press via Getty Images

Φτάσαμε στο σημείο μηδέν ως χώρα. Ο φόβος μας, ότι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες θα εγκλωβιστούν, τελικά, στην Ελλάδα πήρε σάρκα και οστά. Τα σύνορα έκλεισαν, πλέον, οριστικά για όλους και προς κάθε κατεύθυνση. Δικαιώνονται, πλέον, περίτρανα οι φόβοι των κατοίκων της Κω, των Διαβατών κ.ά. που αντέδρασαν δυναμικά στη δημιουργία και λειτουργία hot spot στις περιοχές τους με το σκεπτικό ότι κάποια στιγμή θα γίνονταν μόνιμοι χώροι φιλοξενίας! Ήδη έγιναν και επισήμως!

Δηλαδή, μας έφεραν προ τετελεσμένου γεγονότος να ζούμε στο εξής μαζί με τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες! Πώς, όμως, φτάσαμε σε αυτό; Και γιατί έπρεπε η Ελλάδα να σηκώσει αναγκαστικά μόνη της αυτό το δυσβάστακτο ζυγό;

Εδώ και ένα χρόνο προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν μπορούν να φυλάξουν τα σύνορα από τις ανεξέλεγκτες ροές με το επιχείρημα πως... δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα! Πόσο ανεύθυνη και καταστροφική αντιμετώπιση! Σύνορα υπάρχουν και πρέπει να φυλάσσονται κι ας μην έχουν... συρματοπλέγματα! Τι θα κάναμε αν π.χ., αντί για Σύρους και Ιρακινούς, επέβαιναν στις βάρκες Τούρκοι που μετανάστευαν κατά χιλιάδες για μια καλύτερη, ευρωπαϊκού τύπου ζωή; Το Λιμενικό Σώμα και το Πολεμικό Ναυτικό μας θα έπρεπε να είχε αναλάβει ενεργό, απωθητικό ρόλο και όχι μόνο διάσωση και περισυλλογή ναυαγών! Τότε οι διακινητές θα έπαιρναν εξαρχής το μήνυμα πως εδώ δεν είναι «Μπανανία» και θα το σκεφτόντουσαν να περάσουν - πνίξουν τόσους ανθρώπους στα νερά του Αιγαίου. Είναι γνωστό πως ο πόλεμος και τα προβλήματα στη Συρία και στις πέριξ χώρες δεν άρχισαν πέρυσι, που ξεκίνησαν οι ανεξέλεγκτες ροές προσφύγων - μεταναστών προς την Ελλάδα από τα απέναντι παράλια.

Το κακό έλαβε χώρα όταν η τωρινή κυβέρνηση έδωσε το μήνυμα των ανοιχτών συνόρων και της εύκολης διέλευσης προς την Ευρώπη, που μεταφράστηκε άμεσα στους απανταχού ενδιαφερόμενους πως «ανοίξαμε και σας περιμένουμε», με όλες τις γνωστές συνέπειες που βλέπουμε και ζούμε.

Η ελληνική δίοδος αποδείχτηκε πολλαπλά επικερδής, καθώς, πώς αλλιώς θα έβγαζαν δισ. οι Τούρκοι και θα εξυπηρετούνταν στους σκοπούς τους με ένα πολλά υποσχόμενο σχέδιο «όλα σε ένα»; Εξασθενούν έτσι την Ελλάδα και πιέζουν ταυτόχρονα την Ευρώπη για χρήματα, βίζα και ένταξη της χώρας τους στην Ε.Ε., ενώ δηλώνουν «ανθρωπιστές» ρίχνοντας την ευθύνη για τον πνιγμό χιλιάδων ανθρώπων ...στους διακινητές! Όμως οι διακινητές εξυπηρετούν μία κεκαλυμμένη, αλλά μεθοδευμένη στρατηγική με οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη υπέρ της γείτονας χώρας.

Οι Ευρωπαίοι έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν, αφού τους σερβίραμε τη λύση στο πιάτο. Μας απέκλεισαν με όλους αυτούς εντός και το έκαναν να φανεί ως αναγκαίο κακό! Η αλήθεια είναι αυτή που δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Γερμανίδα Καγκελάριος: «Η Ελλάδα θα πρέπει να μάθει να ζει με αυτό»! Στα δύσκολα, λοιπόν, ο καθένας «κοιτάζει την πάρτη του» και εμείς ακόμα τρέφουμε αυταπάτες με σκέψεις περί συλλογικής, ευρωπαϊκής ευθύνης.

Εντωμεταξύ, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες ανά την ελληνική επικράτεια χρήζουν ανθρωπιστικής βοήθειας κι οργανώνονται δράσεις για να τους προσφέρουμε όλοι είδη πρώτης ανάγκης. Πώς, όμως, θα βοηθήσουν οι Έλληνες, που αυτή τη στιγμή υποφέρουν άνεργοι ή αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, στην Ελλάδα της κρίσης, τόσους χιλιάδες ανθρώπους που είναι εδώ εγκλωβισμένοι και όσους συνεχίζουν καθημερινά να έρχονται;

Πολλοί συνάνθρωποί μας, Έλληνες, φορολογούμενοι πολίτες, ζουν στα όρια της εξαθλίωσης. Δεν είδαμε, όμως, καμία Μ.Κ.Ο. να δίνει ανθρωπιστική βοήθεια σε αυτούς, καθώς δεν επιδοτείται για αυτό! Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν Έλληνες που πιστεύουν ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών! Ίσως να γίνει κι αυτό, αλλά θα είναι για συνεργεία καθαριότητας με μισθούς πείνας! Μπορεί κάποιοι να σκέφτονται πως ξένοι επενδυτές θα έρθουν να φτιάξουν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες και έτσι θα έρθει η ανάπτυξη και πάλι στη χώρα εκμεταλλευόμενη τα φθηνά εργατικά χέρια των εξαθλιωμένων Ελλήνων! Μάλλον μας βλέπω και πάλι άνεργους και μη προτιμητέους, καθώς δεν θα εργαζόμαστε για ένα κομμάτι ψωμί όπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που, ζώντας σε καταυλισμούς με δωρεάν σίτιση, κοινωνικό ρεύμα και νερό, δεν θα έχουν έξοδα και φορολογία. Αν αυτή είναι η ανάπτυξη που φαντάζεται αυτή η κυβέρνηση, τότε, το λιγότερο, θα έπρεπε να ντρέπεται για το πώς κατάντησε την πατρίδα μας μέσα σε ένα χρόνο και σε κάθε επίπεδο!

Όσο κι αν μας διαβεβαιώνουν πως δεν πρέπει να ανησυχούμε και πως αυτή η φιλοξενία θα είναι προσωρινή (επίσημα χείλη ήδη μιλούν για χρόνια) τόσο εμείς πρέπει να φοβόμαστε για το αντίθετο, καθώς πάντα ισχύει το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού»! Έτσι δεν έγινε και με τους υπόλοιπους, οικονομικούς μετανάστες, που αφέθηκαν να περνούν λαθραία στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και δεν έφυγαν ποτέ;

Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο με την Ελλάδα να μετατρέπεται σε ένα ατέλειωτο Hot Spot και ο λαός να αδρανεί εμπιστευόμενος σε «μαθητευόμενους μάγους» τη διακυβέρνηση μιας χώρας με ένδοξο παρελθόν, αλλά τραγικό παρόν και αβέβαιο μέλλον.

Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πλέον μείνει εδώ χωρίς χρήματα, όπως δηλώνουν (αν και αναρωτιέμαι πως απαιτούν να φτάσουν στην Ευρώπη χωρίς ούτε ένα ευρώ στη τσέπη τους για τόσο μεγάλο ταξίδι) και είναι χιλιάδες!

Οι οικονομικοί μετανάστες πρέπει πρώτιστα, το συντομότερο δυνατό και με κάθε τρόπο να γυρίσουν στις χώρες καταγωγής τους. Δεν μπορεί αυτή η χώρα να αντέξει τόσες διαφορετικές φυλές ανθρώπων, ενώ βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. Αλλά ούτε και μπορούν εδώ να ενσωματωθούν τόσοι χιλιάδες μουσουλμάνοι που δεν πρόκειται να δεχθούν τα ήθη και τα έθιμά μας, τη θρησκεία και τον πολιτισμό μας. Εκτός αν θέλουμε στην Ελλάδα να μην είμαστε πλέον Έλληνες, αλλά Ελληνόφωνοι.