Αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση

Να μην αφήσουμε τα παιδιά μας, από κάτοικοι να γίνουν τα...κατοικίδια αυτού του πλανήτη, που δεν θα διάγουν βίο, αλλά απλά θα καταμετρούν χρόνο ζωής...
Open Image Modal
La Bicicleta Vermella via Getty Images

Αυτό που μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση, αυτές τις έξι περίπου βδομάδες καραντίνας, είναι η στάση των παιδιών. Δείχνουν σαν να μην τους επηρεάζει σχεδόν καθόλου ο συνεχής περιορισμός τους στο σπίτι. Δεν έχω αντιληφθεί ούτε από τα δικά μου, ούτε όμως κι από τον κύκλο των φίλων και συμμαθητών τους, κάποιο πιεστικό αίτημα, για να βγουν στον...έξω κόσμο.

Φαίνεται ότι η εξοικείωσή τους με τις νέες τεχνολογίες, ο άφθονος χρόνος για διαδραστικά παιχνίδια και η μεταξύ τους επικοινωνία, μέσα από τις πλατφόρμες, τους είναι αρκετά! Είναι πραγματικά συγκλονιστικό αν ισχύει!

Έχουν προσδεθεί τόσο ισχυρά στη virtual reality, ώστε να μην τους λείπει η ζώσα; Φαίνεται πως ναι! Να λοιπόν μια μεγάλη πρόκληση που ξεπηδά μέσα από τις μέρες καραντίνας για γονείς, εκπαιδευτικούς, διανοούμενους, πολιτεία. Θα αποδεχθούμε αυτή τη συνθήκη, που θέλει τις νέες γενιές σφιχταγκαλιασμένες με τις νέες τεχνολογίες, αποξενωμένες και απόμακρες από την ενσυναίσθηση και τους βιολογικούς τους νευρώνες; Ή μήπως θα πρέπει να σχεδιάσουμε νέα μοντέλα κοινωνικής άσκησης, νέες εκπαιδευτικές τεχνικές ή ακόμη και στοχευμένες πολιτικές, που θα τα κρατούν σε επαφή με τους κανόνες της φύσης, τους ανθρώπους και τα συναισθήματά τους και όχι δέσμια των δικτύων και των αλγορίθμων;

Αν ένας βιολογικός ιός, έκλεισε τους ανθρώπους ενός ολόκληρου πλανήτη στα σπίτια τους σήμερα, πόσο καταλυτική επίδραση θα μπορεί να έχει ένας ιός, που θα πλήξει internet, social media, e-learning, playstations αύριο; Νομίζω πως είναι το πρώτο που πρέπει να μας απασχολήσει, αν συνειδητοποιήσουμε ότι όλο αυτό το διάστημα, τα παιδιά μας δεν έχασαν μόνο μια άνοιξη και κάποιες εβδομάδες σχολείου, αλλά έμαθαν να ζουν - χωρίς να ενοχλούνται, αλλά να το απολαμβάνουν κιόλας - σε ένα σχεδόν αποκλειστικά ψηφιακό περιβάλλον, εντός σπιτιού. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε οι γενιές που τώρα μεγαλώνουν να μετατραπούν σε έρμαια των ρομπότ και των τεχνολογιών. Να μην γίνουν όλα αυτά οι δικοί τους τύραννοι, αλλά να τα αξιοποιούν ως βοηθούς στη ζωή τους. Να μην αφήσουμε τα παιδιά μας, από κάτοικοι να γίνουν τα...κατοικίδια αυτού του πλανήτη, που δεν θα διάγουν βίο, αλλά απλά θα καταμετρούν χρόνο ζωής...