Παραίτηση Γιάννη Ζουμπουλάκη από Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου μετά την διαγραφή Δανίκα

«Δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο ο τρόπος και οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτή τη διαγραφή», αναφέρει.
Open Image Modal
Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης
facebook.com/zoumboulakis.john/photos

Παραιτήθηκε από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου ο δημοσιογράφος και γνωστός κριτικός κινηματογράφου, Γιάννης Ζουμπουλάκης, και αιτία δεν είναι άλλη από την απόφαση της διαγραφής του συναδέλφου του, Δημήτρη Δανίκα

Σε ανάρτησή του στα social media, ο Γιάννης Ζουμπουλάκης ανακοινώνει την παραίτησή του κι εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν σ′ αυτή: 

«Η πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Δεοντολογίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου περί διαγραφής του συναδέλφου δημοσιογράφου Δημήτρη Δανίκα από μέλος της, δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνο, ως προς τον τρόπο και τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή τη διαγραφή για τους οποίους μπορείτε να πληροφορηθείτε από αλλού, όσοι δεν γνωρίζετε ήδη.

Με το να βρίσκομαι στην ίδια ένωση που πήρε αυτή την απόφαση χωρίς να συμφωνώ, πολύ απλά και πολύ σταράτα, με κάνει να μην νιώθω καλά με την συνείδησή μου.

Συνεπώς, παρότι είμαι μέλος της ΕΑΚ από την πρώτη χρονιά της ίδρυσής της, δεν μπορώ να παραμείνω υπό αυτές τις συνθήκες, οι οποίες παρεμπιπτόντως, δημιουργούν κακό προηγούμενο. Οπότε παραιτήθηκα.

Η ΑΝΕΥ ΟΡΙΩΝ ελευθερία του λόγου είναι πολύτιμη και κάθε είδους «τιμωρία» της είναι αντίθετη προς τα πιστεύω μου».

Θυμίζουμε ότι μετά από αίτηση τεσσάρων μελών της Ακαδημίας, των σκηνοθέτιδων Ρηνιώς Δραγασάκη, Σοφίας Εξάρχου και Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη και της ενδυματολόγου Μάρλι Αλειφέρη, με αφορμή το άρθρο του Δημήτρη Δανίκα «Ο αρβυλόμαγκας και το αλαλούμ» (Πρώτο Θέμα, 24/12/2021) για την υπόθεση του δημοσιογράφου Στάθη Παναγιωτόπουλου, η αρμόδια Επιτροπή Δεοντολογίας συνεδρίασε και αποφάσισε τη διαγραφή του κριτικού κινηματογράφου από τον κατάλογο των μελών της Ακαδημίας.

Στο σκεπτικό της σχετικής πράξης της, η Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΑΚ αναφέρεται στο ζήτημα της ελευθερίας του λόγου, επισημαίνοντας ότι «όταν ο λόγος κρίνεται συκοφαντικός, προσβλητικός, επικίνδυνος, αν ακολουθεί τη ρητορική του μίσους, αυτό πλήττει την αξιοπρέπεια, το κύρος, την κοινή ασφάλεια και τότε τα όρια είναι απαραίτητα».