Πιο πιθανός ο κίνδυνος επαναμόλυνσης από την Ομικρον παρά από τη Δέλτα

Μια νέα μελέτη δείχνει πως η παραλλαγή Ομικρον παρακάμπτει προηγούμενη ανοσία που είχε επιτευχθεί τόσο με μόλυνση όσο και από εμβολιασμό.
Open Image Modal
Dado Ruvic via Reuters

Ο κίνδυνος επαναμόλυνσης με την παραλλαγή Oμικρον είναι περισσότερο από πέντε φορές υψηλότερος και δεν έχει δείχνει σημάδια ότι είναι μικρότερος από την παραλλαγή Δέλτα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, καθώς τα κρούσματα εκτινάσσονται στα ύψη σε όλη την Ευρώπη και απειλούν τις γιορτές των Χριστουγέννων

Τα αποτελέσματα της έρευνας του Imperial College του Λονδίνου βασίστηκαν σε δεδομένα της Υπηρεσίας Ασφάλειας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου και της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας για άτομα που βρέθηκαν θετικά στην COVID-19 σε τεστ PCR στην Αγγλία μεταξύ 29 Νοεμβρίου και 11 Δεκεμβρίου.

«Δεν βρίσκουμε στοιχεία (τόσο για τον κίνδυνο νοσηλείας όσο και για την κατάσταση των συμπτωμάτων) ότι η Ομικρον έχει διαφορετική βαρύτητα από τη Δέλτα», ανεφέρεται στη μελέτη, αν και διευκρινίζεται ότι τα δεδομένα για νοσηλεία παραμένουν πολύ περιορισμένα.

«Συνυπολογίζοντας την κατάσταση εμβολιασμού, την ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα, την ασυμπτωματική κατάσταση, την περιοχή και την ημερομηνία του δείγματος, η Ομικρον συσχετίζεται με 5,4 φορές υψηλότερο κίνδυνο επαναμόλυνσης σε σύγκριση με τη Δέλτα», τονίζεται στη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στις 16 Δεκεμβρίου.

Η προστασία που παρέχεται από τις προηγούμενες λοιμώξεις σε επαναμόλυνση με την Ομικρον μπορεί να είναι χαμηλή έως και 19%, ανέφερε σε δήλωση του το Imperial College (ICL), σημειώνοντας ότι η μελέτη δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης συμπτωματικού κρούσματος της Ομικρον σε σύγκριση με τη Δέλτα σε διάστημα δύο ή περισσοτέρων εβδομάδων μετά τη δεύτερη δόση εμβολίου ή περισσότερων εβδομάδων μετά την αναμνηστική δόση.

Η μελέτη αφορούσε τα εμβόλια AstraZeneca και Pfizer.

Ανάλογα με τις εκτιμήσεις που χρησιμοποιούνται για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου έναντι της συμπτωματικής μόλυνσης από την παραλλαγή Δέλτα, αυτό μεταφράζεται σε αποτελεσματικότητα εμβολίου μεταξύ 0% και 20% μετά από δύο δόσεις και μεταξύ 55% και 80% μετά από μια αναμνηστική δόση.

«Αυτή η μελέτη παρέχει περαιτέρω στοιχεία για τον πολύ σημαντικό βαθμό με τον οποίο η Ομικρον μπορεί να παραακάμψει την προηγούμενη ανοσία που είχε αποκτηθεί τόσο με μόλυνση όσο και από εμβολιασμό», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης καθηγητής Nιλ Φέργκιουσον στη δήλωση του ICL.

″Αυτό το επίπεδο ανοσοδιαφυγής σημαίνει ότι η Ομικρον αποτελεί σημαντική, άμεση απειλή για τη δημόσια υγεία.”

Ωστόσο, ο Δρ Κλάιβ Ντιξ, πρώην πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Εμβολίων του Ηνωμένου Βασιλείου, είπε ότι είναι σημαντικό να μην υπερερμηνεύονται τα δεδομένα.

«Τα συμπεράσματα που προέκυψαν βασίζονται στη διατύπωση υποθέσεων για την Oμικρον όπου δεν έχουμε ακόμη επαρκή δεδομένα», είπε ο Δρ Ντιξ. «Για παράδειγμα, δεν έχουμε δεδομένα σχετικά με την κυτταρική ανοσολογική απόκριση, η οποία τώρα πιθανώς οδηγεί στην αποτελεσματικότητα των εμβολίων».

Μερικά από τα συμπεράσματα είναι διαφορετικά από τα δεδομένα που προκύπτουν από τη Νότια Αφρική, όπου τα εμβόλια κρατούν καλά κατά των σοβαρών ασθενειών και των θανάτων επί του παρόντος, είπε.

«Υπάρχει τεράστια αβεβαιότητα σε αυτές τις μοντελοποιημένες εκτιμήσεις και θα μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τον αντίκτυπο των ενισχυτικών εμβολίων έναντι της Oμικρον όταν έχουμε έναν ακόμη μήνα πραγματικών δεδομένων σχετικά με τους αριθμούς στις ΜΕΘ και τους θανάτους», είπε.

Τα δεδομένα που αναλύθηκαν από το Imperial College βασίστηκαν σε 333.000 κρούσματα, συμπεριλαμβανομένων 122.062 της Δέλτα και 1.846 που επιβεβαιώθηκαν ως κρούσματα της παραλλαγής Ομικρον μέσω της αλληλουχίας του γονιδιώματος.

Η καθηγήτρια του Imperial College Aζρα Γκάνι, η οποία ήταν συνεπικεφαλής της μελέτης, την περιέγραψε ως «ουσιώδη για τη μοντελοποίηση της πιθανής μελλοντικής τροχιάς του κύματος Oμικρον και του πιθανού αντίκτυπου του εμβολιασμού και άλλων παρεμβάσεων στη δημόσια υγεία».