Η είδηση του θανάτου του Κωνσταντίνου Έρικ Σκάρφιλντ, Βρετανού πρώην πεζοναύτη ελληνικής καταγωγής, στο πεδίο της μάχης εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους έκανε τον γύρο του κόσμου. Ο «Κώστας», όπως ήταν γνωστός στους συμπολεμιστές του, ήταν ο δεύτερος Δυτικός μαχητής που σκοτωνόταν εντός διαστήματος λίγων ημερών, μετά τον Αυστραλό Άσλεϊ Τζόνστον – δύο γεγονότα που έφεραν στην επικαιρότητα τα «Λιοντάρια της Ροζάβα»: τους ξένους εθελοντές οι οποίοι πολεμούν στο πλευρό των YPG (οι κουρδικές δυνάμεις αυτοάμυνας) εναντίον των τζιχαντιστών του ISIS/ Ισλαμικού Κράτους.
Ερωτηθείς ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίο ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή για να πολεμήσει , ο Φοξ απαντά ότι «είχα αηδιάσει βλέποντας όλα αυτά που έκανε το ISIS στις ειδήσεις. Σταύρωναν παιδιά, έκοβαν κεφάλια, απήγαγαν και βίαζαν μικρά κορίτσια κάθε μέρα. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να αντιμετωπίσεις τέτοιους ανθρώπους...πας εκεί που είναι και τους σκοτώνεις» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Aπό τον προσωπικό λογαριασμό του Τζων Φοξ στο Facebook
Όσον αφορά στις μάχες, ο Φοξ σχολιάζει ότι οι Δυτικοί συνεργάζονται πολύ καλά με τους Κούρδους μαχητές, «τουλάχιστον, από όσο είδα».
«Η μονάδα μας και οι Κούρδοι συνεργάζονταν πολύ καλά στη μάχη, ακόμα και δεδομένου του εμποδίου της γλώσσας, αλλά νομίζω ότι αυτό είχε να κάνει με το ποιοι ήμασταν εμείς οι ίδιοι. Συνάντησα κάποιους άλλους Δυτικούς εκεί, οι οποίοι ενδεχομένως να μην μπορούσαν να λειτουργήσουν τόσο καλά στο μέτωπο» σημειώνει.
Ο Φοξ επισημαίνει τη διαφορά αντίληψης μεταξύ των Κούρδων μαχητών και των «συμβατικών» στρατιωτών. «Ήξερα πριν πάω στο Κουρδιστάν ότι δεν θα πολεμούσα μαζί με μια μονάδα Αμερικανών πεζοναυτών, και δεν περίμενα αυτά που θα περίμενα από συναδέλφους πεζοναύτες. Οι Κούρδοι βλέπουν τους εαυτούς τους περισσότερο ως αντάρτες, αλλά δεν δίνουμε έναν ανταρτοπόλεμο με το ISIS, ήταν συμβατική μάχη. Θα τους βοηθούσε πολύ αν προσάρμοζαν τις τακτικές τους σε αυτά τα δεδομένα. Όσον αφορά στο ISIS...μπορείς να καταλάβεις πότε αντιμετωπίζεις τους εμπειροπόλεμους βετεράνους τους. Τους άρεσε να σπαταλούν ένα σωρό πυρομαχικά στην πόλη όπου ήμουν στη Συρία, αλλά στη Σιντζάρ είχαν μερικούς καλούς ολμιστές και πολυβολητές».
Ο Φοξ έμεινε στην περιοχή για ένα διάστημα δύο μηνών. «Έπρεπε να φύγω από το Ιράκ και να γυρίσω πίσω επειδή προέκυψε κάτι έκτακτο. Σχεδιάζω να επιστρέψω μόλις τακτοποιήσω αυτή την υποχρέωση».