Πιθανή ανακάλυψη του πρώτου «εξωφεγγαριού», μεγέθους αντίστοιχου του Ποσειδώνα

Πιθανή ανακάλυψη του πρώτου «εξωφεγγαριού», μεγέθους αντίστοιχου του Ποσειδώνα
Open Image Modal
NASA ESA and L Hustak STScI

Αστρονόμοι ανακοίνωσαν την πιθανή ανακάλυψη του πρώτου γνωστού φεγγαριού έξω από το Ηλιακό Σύστημα: Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του BBC, το εν λόγω «εξωφεγγάρι» δεν είναι όπως αυτά στη δική μας «γειτονιά», καθώς έχει το μέγεθος του Ποσειδώνα και είναι σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη στο μέγεθος του Δία- αλλά με 10 φορές τη μάζα του. Σημειώνεται πως τέτοιου μεγέθους φεγγάρια δεν υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα, οπότε και - εάν οι ερευνητές όντως «πέφτουν μέσα»- το εν λόγω φεγγάρι θα είναι το μεγαλύτερο που έχει εντοπιστεί ποτέ. 

Το αντικείμενο εντοπίστηκε στο πλαίσιο της μελέτης των δεδομένων από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler και αργότερα παρατηρήθηκε μέσω του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. 

Οι αστρονόμοι Ντέιβιντ Κίπινγκ και Άλεξ Τίτσι δημοσίευσαν τα αποτελέσματά τους στο Science Advances- ωστόσο λένε πως περαιτέρω παρατηρήσεις απαιτούνται για την καλύτερη κατανόηση του μακρινού πλανητικού συστήματος στο οποίο βρίσκεται.

«Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να αποκλείσουμε άλλα ενδεχόμενα όπως προβλήματα στα διαστημικά σκάφη, άλλους πλανήτες στο σύστημα ή αστρική δραστηριότητα, αλλά δεν είμαστε σε θέση να βρούμε άλλη παρόμοια υπόθεση που να εξηγεί όλα τα δεδομένα που έχουμε» είπε ο Κίπινγκ, του Πανεπιστημίου Κολούμπια στη Νέα Υόρκη.

Μέχρι τώρα, αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει πάνω από 3.500 εξωπλανήτες- πλανήτες σε τροχιά γύρω από άστρα άλλα από τον Ήλιο μας. Το «κυνήγι» των εξωφεγγαριών εξελίσσεται παράλληλα με αυτό των εξωπλανητών- αλλά ο εντοπισμός τους είναι πολύ πιο δύσκολος, δεδομένων των ορίων στις τεχνικές που χρησιμοποιούνται σήμερα.

 

 

Οι επιστήμονες παρακολουθούσαν έναν πλανήτη ο οποίος είναι γνωστός ως Kepler 1625b, καθώς περνούσε μπροστά από το άστρο του. Το συγκεκριμένο γεγονός, που λαμβάνει χώρα ανά 19 ώρες, είναι γνωστό ως «διέλευση» (transit) και έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση μέρους του φωτός από το άστρο, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 8.000 ετών φωτός από τη Γη.

Οι Κίπινγκ και Τίτσι αναζητούσαν ίχνη που υποδεικνύουν την ύπαρξη εξωφεγγαριού στα δεδομένα από μια σειρά διελεύσεων. Το πρώτο από αυτά ήταν μια μείωση στη φωτεινότητα του άστρου, καθώς το εξωφεγγάρι περνούσε από μπροστά. Το δεύτερο ήταν μια καθυστέρηση στη διέλευση του πλανήτη μπροστά από το άστρο. Αυτό ακριβώς είδαν οι ερευνητές: «Η θέση, το σχήμα και το βάθος αυτού του γεγονότος φαίνονται να συνάδουν με ένα φεγγάρι μεγέθους σαν τον Ποσειδώνα, που περνούσε μπροστά από το άστρο» είπε ο Κίπινγκ.

Και τα δύο αντικείμενα είναι γίγαντες αερίων, και το φεγγάρι, γνωστό ως 1625b-i, βρίσκεται σε τροχιά σε απόσταση περίπου τριών εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη.

Περίπου 3,5 ώρες μετά το τέλος της διέλευσης του πλανήτη, το τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια δεύτερη, μικρότερη μείωση της φωτεινότητας του άστρου, που υπέδειξε ένα φεγγάρι να ακολουθεί τον πλανήτη «όπως ένας σκύλος ακολουθεί τον ιδιοκτήτη του με το λουρί», σύμφωνα με τον Κίπινγκ. Επιπρόσθετα, η διέλευση έλαβε χώρα νωρίτερα από ό,τι ήταν αναμενόμενο- κάτι που υποδεικνύει άσκηση κάποιου είδους βαρυτικής δύναμης στον πλανήτη.

Γενικότερα, το σενάριο του φεγγαριού φαντάζει η καλύτερη δυνατή εξήγηση για τα υπάρχοντα δεδομένα, όπως υπογραμμίζει ο Τίτσι.