«Πρασινοφιλελεύθεροι»

Και η στάση που εκτιμάται ότι θα κρατήσουν απέναντι στην Ελλάδα.
Open Image Modal
Thilo Schmuelgen via Reuters

Ένας νέος πόλος εξουσίας, με αυτοπεποίθηση και δυναμισμό αναδύεται ταχύτατα στη Γερμανία μετά από τις πρόσφατες εκλογές: Οι «Πρασινοφιλελεύθεροι».

Καταγράφοντας ένα (αθροιστικά) 26,3% των ψήφων, οι Πράσινοι/DIE GRÜNEN (14,8%) μαζί με τους Φιλελεύθερους/FDP (11,5%) αναδεικνύονται σε «πρώτο κόμμα», μπροστά και από τους Σοσιαλδημοκράτες (25,7%).

Γι αυτό, και πριν ακόμα καταλαγιάσει ο εκκωφαντικός θόρυβος από τον εκλογικό καταποντισμό των Χριστιανοδημοκρατών (24,1%) και το «μέτριο» αποτέλεσμα των νικητών Σοσιαλδημοκρατών, οι ηγέτες των «Πρασινοφιλελεύθερων» σπεύδουν να «τα βρουν» μεταξύ τους πριν από τις επίπονες διαπραγματεύσεις που θ΄ ακολουθήσουν για την συγκρότηση της επόμενης, τρικομματικής κυβέρνησης της Γερμανίας.

Η φωτογραφία πάντως από την έναρξη των νυχτιάτικων διαπραγματεύσεων με το πολύ «αεράτο κλίμα», σημειολογικά τουλάχιστον, λέει πολλά. 

 

Εξ’ άλλου, τα δύο κόμματα, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι, θεωρούνται κόμματα πλήρως ενταγμένα στο ευρύτερο φάσμα του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού, του φιλοατλαντισμού και της οικονομίας της αγοράς - παρά τις μεγάλες διαφορές τους και αποκλίσεις σε διάφορα θέματα, κυρίως οικονομικά/φορολογικά και κλιματική αλλαγή/ενεργειακό.

Και είναι σίγουρο ότι μπροστά στο ενδεχόμενο να καθορίσουν το μέλλον της Γερμανίας που χρειάζεται επειγόντως μια σειρά ριζικών μεταρρυθμίσεων, είναι σχεδόν βέβαιο ότι τελικά θα τα συμφωνήσουν μεταξύ τους, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο επόμενος καγκελάριος (πιθανότατα ο σοσιαλδημοκράτης Σολτς).

Οι πιθανότητες πάντως, μετά την πανδημία, ν΄ αντιμετωπίσουν οι «Πρασινοφιλελεύθεροι» ευνοϊκότερα την ελληνική περίπτωση (μεγάλα χρέη και υψηλά ελλείμματα) είναι πολύ λίγες. Ιδιαίτερα αν ο μελλοντικός υπουργός οικονομικών θα είναι, όπως λέγεται ήδη, ό «μικρός Σόιμπλε», ο αρχηγός του FDP Κρίστιαν Λίντνερ.

Όσο για τον νέο υπουργό εξωτερικών και αντικαγκελάριο, πιθανότατα ο Ρόμπερτ Χάμπεκ από τους Πράσινους, μπορεί όντως να τον ενοχλεί η αυταρχική διακυβέρνηση του Ερντογάν, όμως η Τουρκία θα εξακολουθήσει να είναι γι΄ αυτόν και για την Γερμανία γενικώς μια «φιλική χώρα» που θα την στηρίζει, όπως για παράδειγμα με τα έξι γερμανικά υποβρύχια που είναι σχεδόν έτοιμα να παραδοθούν στην Άγκυρα.