Ανελεύθερη διακίνηση των ιδεών περί βίας;

Ανελεύθερη διακίνηση των ιδεών περί βίας;
|
Open Image Modal
Eurokinissi

Κλείστε τ’αφτιά σας στους ρήτορες

Βάλτε παράσιτα σ’όλα τα ράδια

Σχίστε τα μανιφέστα των εφημερίδων 

Κώστας Καλαπανίδας,Εκκρεμές

 

Τα πράγματα είναι απλά,αρκεί να μη βρίσκεται ολόκληρη η κοινωνία [κι όχι μόνον οι εμπλεκόμενοι] σε ιδεολογική θολούρα.

1. Το άσυλο θεσπίζεται πάντοτε σε πανεπιστημιακό νόμο, άρα δεν πρόκειται για «κοινωνικό άσυλο» [με την έννοια της χρήσης από κάθε διωκόμενο ή περιθωριοποιημένο]

2. Το άσυλο ρυθμίστηκε στο νόμο 1268/82 για λόγους ιστορικούς και συμβολικούς [φοιτητικός αντιδικτατορικός αγώνας,συντηρητισμός και αυταρχισμός στα πανεπιστήμια]

3. Το άσυλο περιλαμβάνει ορισμένους χώρους και διεκολύνει ορισμένες λειτουργίες,όπως περιγράφονται και οριοθετούνται από τη Σύγκλητο κάθε Α.Ε.Ι

4. Το άσυλο αφορά στην ελεύθερη διακίνηση όλων των ιδεών [και όχι μόνον στις κατά περιόδους αρεστές σε κάποιες συλλογικότητες]

5. Το άσυλο ουδεμία σχέση έχει με παντός είδους ασυλία [εκτροπών ή εγκλημάτων]

6. Η υπεράσπιση του ασύλου, σε περίπτωση παραβίασής του από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο, επαφίεται στην πανεπιστημιακή κοινότητα [και όχι βέβαια σε τρίτους γνωστούς/αγνώστους]

7. Το άσυλο στην αρχαιότητα δεν είχε προβλεφθεί για να κρύβονται οι εγκληματίες αλλά για να έχουν χρόνο ώστε να χειριστούν πιο ψύχραιμα την κατάσταση διώκτες/διωκόμενοι

8. Η γαλλική επανάσταση κατήργησε όλα τα άσυλαισχυριζόμενη ότι ο νόμος είναι το ασφαλέστερο άσυλο του πολίτη

9. Κατά τη γνώμη μου το θέμα του ασύλου δεν πρόκειται να λυθεί με ποινικές κυρώσεις [εξαιρουμένης βέβαια της τέλεσης εγκλημάτων εντός του ασύλου] αλλά με τη συνυπογραφή ενός νέου συμβολαίου μεταξύ Πολιτείας-Πανεπιστημίων-Κομμάτων

10. Σε κάθε περίπτωση η άσκηση βίας εντός/εκτός ασύλου πρέπει να πάψει να χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία και να προσλαμβάνεται είτε ως show, είτε ως μονομαχία Κράτους-Παρακράτους.

Όλα τα παραπάνω θεωρούνται αυτονόητα σε χώρες με μεγαλύτερη δημοκρατική παράδοση από τη δική μας.

Το γιατί εμείς αρνούμαστε [ή μήπως :φοβόμαστε] να δούμε και να πούμε την αλήθεια είναι μάλλον ένα αθεράπευτο σύνδρομο της Μεταπολίτευσης περί της εννοίας της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.