Κλασική περίπτωση βλάβης

Όπως και άλλους, με έζωσαν οι δανειστ...συγγνώμη τα φίδια, για το τι θα ακολουθήσει, όταν ο Βαρουφάκης έδωσε εκείνη την παράσταση περί τρόικας στην κοινή συνέντευξη τύπου με τον Ντάισελμπλουμ. Έξω από κάθε διαπραγματευτική στρατηγική επέλεξε να αντιπαρατεθεί με έναν φιλοξενούμενο της ελληνικής κυβέρνησης μπροστά στις κάμερες, πράγμα απαράδεκτο και ανούσιο. Και πως δικαιολογήθηκε γι' αυτήν την αντίδραση του; Mας είπε λίγο πολύ ότι την αντίδρασή του την προξένησε μία ερώτηση ενός δημοσιογράφου ενώ προηγουμένως ο ίδιος είχε θέσει το πρόβλημα της ηγεμονικής εμφάνισης των τροϊκανών στα υπουργεία και είχε δείξει κατανόηση ο Ντάισελμπλουμ.
|
Open Image Modal
Bloomberg via Getty Images

Μόλις τελείωσε η συνέντευξη Βαρουφάκη στην εκπομπή «Ιστορίες» και προσπαθώ να ανακτήσω τον έλεγχο διαφόρων μελών του σώματός μου αφού το σαγόνι μου έχει αγκυλωθεί σε ανοικτή θέση ενώ οι τρίχες της κεφαλής μου παρουσιάζουν περίεργα ηλεκτροστατικά φαινόμενα, ελπίζω να παραμείνουν τουλάχιστον στην κεφαλή έστω και με μειωμένη αντικειμενική αξία. Ευτυχώς ελέγχω τα ακροδάκτυλά μου ώστε να πληκτρολογήσω το παρόν κείμενο.

Oυσιαστικά ο Βαρουφάκης αρχίζει μία υπερασπιστική τακτική σε κάτι που νομίζει ότι έρχεται. Και το ύφος του ήταν απολογητικό, χωρίς να λείπουν οι συνήθεις γραφικότητες, δεν κόβεται το χούι, ενώ πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η γλώσσα του σώματος του κ. Παπαχελά ο οποίος κρατούσε τον δείκτη του δεξιού του χεριού μπροστά από τα χείλη του, όπερ σημαίνει ότι δεν πρέπει να μιλήσω και πρέπει να αντέξω τα λεγόμενα του Γιάνη χωρίς να τον υβρίσω που μας πήρε στον λαιμό του.

Όπως και άλλους, με έζωσαν οι δανειστ...συγγνώμη τα φίδια, για το τι θα ακολουθήσει, όταν ο Βαρουφάκης έδωσε εκείνη την παράσταση περί τρόικας στην κοινή συνέντευξη τύπου με τον Ντάισελμπλουμ. Έξω από κάθε διαπραγματευτική στρατηγική επέλεξε να αντιπαρατεθεί με έναν φιλοξενούμενο της ελληνικής κυβέρνησης μπροστά στις κάμερες, πράγμα απαράδεκτο και ανούσιο. Και πως δικαιολογήθηκε γι' αυτήν την αντίδραση του; Mας είπε λίγο πολύ ότι την αντίδρασή του την προξένησε μία ερώτηση ενός δημοσιογράφου ενώ προηγουμένως ο ίδιος είχε θέσει το πρόβλημα της ηγεμονικής εμφάνισης των τροϊκανών στα υπουργεία και είχε δείξει κατανόηση ο Ντάισελμπλουμ. Είναι λογικό το να σας λέω ότι κατ΄ ιδίαν προσπαθώ να πείσω τον συνομιλητή μου να δεχθεί μία αλλαγή στον τρόπο των τροϊκανών και μετά από δέκα λεπτά να «καίω» την προηγούμενη προσπάθειά μου επειδή μου έκανε ερώτηση ένας δημοσιογράφος; Ευτυχώς ο Γιάνης δεν είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ που φέρει και το βαλιτσάκι με τους κωδικούς των πυρηνικών. Μία λάθος ερώτηση ενός δημοσιογράφου θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του ανθρωπίνου γένους.

Ένα άλλο απίστευτο. Η ηχογράφηση των συνεδριάσεων του eurogroup με την παρατήρηση ότι απόρησε που οι άλλοι εταίροι δεν κάνουν το ίδιο. Πραγματικά είναι δυνατόν το άτομο αυτό να μην αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν λόγοι για τη μη τήρηση πρακτικών στις πολύωρες αυτές συνεδριάσεις που συχνά γίνονται εν μέσω αντεγκλήσεων και ότι θα δημιουργούντο πλείστα διπλωματικά επεισόδια αν κάποιοι διάλογοι καταστούν επίσημα κείμενα; Δεν έχει τη στοιχειώδη νοημοσύνη να κατανοήσει ότι άλλο πράγμα είναι να αποκαλεί ο Σαρκοζί τον Παπανδρέου «γαμ...νο ψυχοπαθή» χωρίς τήρηση πρακτικών και άλλο να καταγράφεται ως πρακτικό και άμεσα δημοσιεύσιμο και μη διαψεύσιμο; Λέμε ότι είμαστε ισότιμο μέλος της Ε.Ε. Αυτό σημαίνει ότι σεβόμαστε τον τρόπο διεξαγωγής των συνεδριάσεων. Και ξαφνικά μας στήνει ο Γιάνης στην σέντρα με την ένδειξη «οι κοριοί». Αλήθεια πίστευε ο Γιάνης ότι έπρεπε να καταγραφούν οι εκβιασμοί; Για να τους κάνουμε τι ακριβώς; Nα τους παρουσιάσουμε μήπως ως άλλοθι για το Plan X; Και μία απλή ερώτηση: Άντε να δεχθούμε την τραβηγμένη άποψη ότι υπήρχε εξαιρετικός λόγος της ηχογράφησης.

Γιατί δεν παραδίδει ο Γιάνης τα πλήρη ηχητικά αρχεία στην ελληνική κυβέρνηση αφού εκεί βρέθηκε ως μέλος της κυβέρνησης και όχι ως ιδιώτης ειδικός στην αστακολογία; Ή μήπως τα παρέδωσε, οπότε πάμε σε άλλες νομικές ατραπούς.

Δεν ξέρω υπό το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο την κατάληξη της υπόθεσης Βαρουφάκη που ζημίωσε με την ανεπάρκειά του τόσο πολύ τη χώρα. Σε μία ουτοπία θα μπορούσε να προβλεφθεί ειδικά για τον Βαρουφάκη ένας ισόβιος εγκλεισμός σε ένα επτάστερο θέρετρο του οποίου το εσωτερικό θα είναι γεμάτο με καθρέπτες ώστε να μπορεί μεν να αυτοθαυμάζεται, αλλά κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί ο μπάτλερ θα του διαβάζει αναγκαστικά ένα κείμενο για την τεχνική των διαπραγματεύσεων, όπου θα αναγράφεται πως οι διαπραγματεύσεις και οι αντιπαραθέσεις που τις συνοδεύουν δεν γίνονται ποτέ δημοσίως, ειδικά όταν είσαι οικοδεσπότης, όπου ευχαριστείς τον καλεσμένο σου για την εποικοδομητική του στάση και την βούληση των μερών να συνεισφέρουν στη λύση (και άλλες φανφάρες) και κατά δεύτερον, η διαπραγμάτευση δεν είναι διαγωνισμός γνώσεων περί οικονομίας, ούτε προσφέρεται για λεονταρισμούς ενώπιον έμπειρων κυνηγών μεγάλων θηραμάτων, οι οποίοι σε σημαδεύουν με τυφέκιο μεγάλου διαμετρήματος.

Και αν ο μπάτλερ είναι εύκαιρος, ίσως να πήγαινε για ανάλογη νυκτερινή ανάγνωση στο Μαξίμου με θέμα την Αντιγόνη του Σοφοκλέους στην οποία όπως μας είπε ο πρωθυπουργός (μισό λεπτό να κάνω την ηρεμιστική μου ένεση) πρεσβεύεται το ρητό «πάνω από το νόμο των ανθρώπων είναι το...δίκιο των ανθρώπων». Και το είπε κατά την ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο. Δυστυχώς για εμάς και τον Τσίπρα οι Ευρωπαίοι αυτού του επιπέδου μπορεί να χαρακτηρίζονται από εμάς με πλείστα κοσμητικά επίθετα, γνωρίζουν όμως ότι στην Αντιγόνη πρεσβεύεται το ότι πάνω από τον ανθρώπινο νόμο είναι ο θεϊκός νόμος. Άγνοια ή απαγορευμένη η αναφορά στο Θείο το οποίο είναι τζιζ για τον Σύριζα; Τώρα που θα καίμε και τους νεκρούς θα μπορούσαμε να κάψουμε στον κλίβανο και τα σημεία της Αντιγόνης με αναφορές στο Θείο, θα ήταν πιο τίμιο από το να τα διαβάζουμε αυτούσια και να τα διαστρέφουμε όπως μας καυ.....σει, δεν βρίζω βέβαια, καυλός στον Όμηρο είναι η άκρη του δόρατος. Μετά από συνεδρίες στους Ανώνυμους Ομηριστές κατάφερα να αποφύγω ομηρικές αναφορές σε κάποια άρθρα, τελευταίως όμως ξανακύλησα.

Αν ήμασταν μία χώρα χωρίς δυνατότητες, χωρίς αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό και φτάναμε στην πλήρη αποτυχία-καταστροφή επειδή απλώς δεν «μπορούσαμε», θα ήταν διαχειρίσιμο πολιτικώς και ψυχολογικώς. Να είμαστε όμως η Ελλάς και να μας διαλύσουν ο μαστρο-Αλέξης και ο ανάξιος βοηθός του Γιάνης και να μας πουν στο τέλος και το περίφημο «κλασική περίπτωση βλάβης», αυτό πάει πολύ!